Herb Olsztyna

Herb Olsztyna
ilustracja
Typ herbu

miejski

Ostatnie zmiany

1982

Herb Olsztyna – jeden z symboli miejskich Olsztyna w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb miasta przedstawia na błękitniej tarczy postać apostoła świętego Jakuba Starszego ubraną w długą do stóp szatę, z gotycka pofałdowaną, z laską w prawej i z muszlą w lewej ręce w kapeluszu i z nimbem. Szaty i kapelusz białe zaznaczone szarą kreską, nimb, laska, muszla i ciżmy w kolorze złotym. Stosunek szerokości herbu do jego wysokości 5:6[1].

Wizerunek herbowy nawiązuje do zmarłego w 44 roku n.e. patrona najstarszej parafii miasta przy bazylice konkatedralnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Postać apostoła, która znajdowała się na jednej z dwóch pieczęci z II połowy XIV wieku, tzw. pieczęci większej, widniała w różnej formie na kolejnych pieczęciach miejskich. Na tzw. pieczęci mniejszej widniał herb kapituły warmińskiej, czyli półkrzyż i brama miejska. Apostoł Jakub był godłem rady miejskiej, a półkrzyż i brama godłem zamku olsztyńskiego, który pozostawał własnością kapituły. W okresie zaborów połączono dwa herby w jeden: półkrzyż i bramę (wieżę) gotycką oraz wędrowca ubranego w suknię pielgrzymią. W czasie II wojny światowej postać wędrowca usunięto. Po powrocie Olsztyna do Polski używano pełnego herbu cesarsko-niemieckiej wersji lub samej postaci świętego. W 1973 r. w związku z rozbudową Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych herb podzielono na dwa pola – w jednym widniał wizerunek wędrowca, w drugim wizerunek opony z przetkniętym przez tę oponę kłosem. W 1982 powrócono do dawnych tradycji heraldycznych Olsztyna i uchwalono herb ze świętym Jakubem[2], a autorem wersji graficznej był Piotr Obarek[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Uchwała nr XXXIV/570/17 Rady Miasta Olsztyna z dnia 29 marca 2017 r. w sprawie Statutu Miasta Olsztyna. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-04-14].
  2. Herb. olsztyn.eu. [dostęp 2021-04-14].
  3. Piotr Obarek. Leksykon Kultury Warmii i Mazur. [dostęp 2018-02-05].