Herb Konina
 | |
| Typ herbu | |
|---|---|
Herb Konina – jeden z symboli miasta Konin w postaci herbu[1].
Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]
Herb przedstawia na czerwonej tarczy skierowanego heraldycznie w prawo, wspiętego białego konia z opuszczonym ogonem.
Jest to herb mówiący, nawiązujący symboliką do nazwy miasta.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza pieczęć odciśnięta pod dokumentem z 1369 roku, przedstawia konia zwróconego w lewo. Na drugiej pieczęci XIV-wiecznej skierowano konia w prawo. Używano jej w początkach XV wieku i to ona ukształtowała ostateczny wzór godła miejskiego[2].
Legenda[edytuj | edytuj kod]
Herb związany jest z legendą: Książę Leszek, władca konińskich ziem wybrał się do lasu na polowanie, gdzie napadła go grupa półdzikich smolarzy. Już mieli zaatakować, gdy usłyszeli konie w galopie. Myśleli, że to odsiecz dla możnego i uciekli. Okazało się jednak, że to było stado dzikich koni, któremu przewodził biały ogier. Książę na pamiątkę tego wydarzenia postanowił założyć w tym miejscu osadę i nadać jej nazwę Konin, a w herbie umieścił białego konia[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Załącznik do Uchwały Nr 810 Rady Miasta Konina z dnia 31 października 2018 roku. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-26)].
- ↑ Marek Adamczewski, Heraldyka miast wielkopolskich do końca XVIII wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2000, s. 86, 355-356., ISBN 83-7181-144-6 [dostęp 2023-02-02].
- ↑ Legenda o Koninie. konin.pl. [dostęp 2021-04-26].
