Heptamolibdenian amonu

Heptamolibdenian amonu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

(NH
4
)
6
Mo
7
O
24

Masa molowa

1163,93 g/mol

Wygląd

białe[1], bezbarwne lub żółtozielone kryształy[2]

Identyfikacja
Numer CAS

12027-67-7
12054-85-2 (tetrahydrat)

PubChem

16211167, 25488

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Heptamolibdenian amonu (nazwa Stocka: molibdenian(VI) amonu), (NH
4
)
6
Mo
7
O
24
nieorganiczny związek chemiczny molibdenu, sól amonowa kwasu heptamolibdenowego.

Związek ten jest najczęściej stosowany w formie tetrahydratu (NH
4
)
6
Mo
7
O
24
·4H
2
O
do produkcji nawozów sztucznych[potrzebny przypis], opóźniacz palenia[5] oraz w chemii analitycznej do strącania fosforanów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ammonium molybdate (nr A1343) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-03-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-47, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
  3. Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  4. Heptamolibdenian amonu (nr A1343) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-03-15]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. Roger F. Sebenik, A. Richard Burkin, Robert R. Dorfler, John M. Laferty, Gerhard Leichtfried, Hartmut Meyer-Grünow, Philip C. H. Mitchell, Mark S. Vukasovich, Douglas A. Church, Gary G. Van Riper, James C. Gilliland, Stanley A. Thielke: Molybdenum and Molybdenum Compounds. W: Ullmann's Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 34. DOI: 10.1002/14356007.a16_655. ISBN 978-3-527-30673-2.
  6. molibden, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 438–439, OCLC 33835352.