Henryk Sztompka

Henryk Sztompka
Ilustracja
Henryk Sztompka (1938)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1901
Bogusławka

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1964
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Henryk Sztompka (ur. 1 kwietnia 1901 w Bogusławce k. Łucka, zm. 21 czerwca 1964 w Krakowie)[1] – polski pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 kwietnia 1901 w Bogusławce na Wołyniu, w rodzinie Stanisława (zm. 1930) i Józefy z Wiązowskich (zm. 1918). Ukończył gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie (1920). Studiował na Uniwersytecie Warszawskim[2]. W 1920 służył ochotniczo w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej[2]. Ukończył z wyróżnieniem Konserwatorium Warszawskie pod kierunkiem Józefa Turczyńskiego (1926), następnie kształcił się w Paryżu u Ignacego Jana Paderewskiego (1928–1932). Od 1926 koncertował w kraju oraz we Francji, Anglii, Belgii, Holandii, Rumunii, Bułgarii, Luksemburgu, Niemczech i ZSRR[2].

Po upadku powstania warszawskiego, razem z rodziną, otrzymał schronienie u Władysława Strakacza, właściciela browaru w Skierniewicach[3].

Po wojnie, w latach 1945–1964 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (od 1955 na stanowisku profesora nadzwyczajnego, od 1958 profesora zwyczajnego). W 1957 został kierownikiem katedry fortepianu, a w latach 1957–1963 pełnił funkcję prorektora. Do jego uczniów należała m.in. Regina Smendzianka[4]. Brał także udział w pracach jury podczas wielu konkursów pianistycznych, m.in. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1949, 1955, 1960), Międzynarodowego Konkursu im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud w Paryżu (1953, 1955, 1959, 1961) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1958, 1962).

Henryk Sztompka, afisz, Londyn, 1934

Od 1938 był mężem Heleny z Zakrzewskich (1906–2003)[5]. Ich syn Piotr jest socjologiem.

Zmarł w Krakowie. Spoczywa w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXVII-zach 2-2)[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Sztompka. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2011-10-09]. (pol.).
  2. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 305. [dostęp 2021-11-12].
  3. Henryk Sztompka w Skierniewicach. | AT [online] [dostęp 2021-11-12] (pol.).
  4. Sztompka Henryk, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-19].
  5. Helena Sztompka (1906–2003) [online], www.myheritage.pl [dostęp 2021-11-12].
  6. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-11-12].
  7. M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie (...), kultury i sztuki”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]