Henryk Słabek

Henryk Słabek
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1928
Mieczysławowo

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 2020
Warszawa

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, historyk

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Henryk Słabek (ur. 18 stycznia 1928 w Mieczysławowie, zm. 20 kwietnia 2020 w Warszawie)[1][2] – polski historyk dziejów najnowszych i ruchu robotniczego, profesor nauk humanistycznych.

W swych badaniach zajmował się takimi grupami społecznymi, jak robotnicy, inteligencja, opisywał politykę agrarną partii rządzącej i jej skutki dla wsi.[3]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Edwarda i Anny z domu Ryfka. Był absolwentem Liceum Pedagogicznego w Lubomierzu[1]. W 1952 ukończył studia prawnicze I stopnia na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1952-1955 aspirant w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych / Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR. Pracę magisterską obronił w Instytucie Historycznym UW w 1959[4]. W latach 1956-1957 zatrudniony w Wyższej Szkole Marksizmu-Leninizmu. W latach 1957-1968 w Wyższej Szkole Nauk Społecznych jako adiunkt (do 1959), następnie docent, w latach 1964-1966 był prodziekanem Wydziału Historyczno-Socjologicznego. Pracę doktorską obronił w 1960, habilitował się w 1964. Od 1968 był pracownikiem Instytutu Historii PAN, w 1972 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1986 profesorem zwyczajnym. W latach 1986-1990 kierował Zakładem Dziejów Polski Ludowej. W październiku 1981 powołany przez Plenum Komitetu Centralnego PZPR w skład Zespołu dla przygotowania naukowej syntezy dziejów polskiego ruchu robotniczego[5].

Po 1989 r. wykładał także w Wyższej Szkole Gospodarki Krajowej w Kutnie[1]. Był prezesem Towarzystwa Naukowego im. Adama Próchnika.

Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się wokół zagadnienia reformy rolnej i dziejów polskiej wsi, jak również historii społecznej Polski ludowej.

Od 1950 do 1990 członek PZPR. W PRL odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 20 kwietnia 2020. Został pochowany 29 kwietnia 2020 na Cmentarzu Komunalnym Południowym[6].

Nagrody i odznaczenia[7][edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O niektórych zagadnieniach reformy rolnej PKWN, Warszawa: Książka i Wiedza 1958.
  • U podstaw polityki PPR w dziedzinie przebudowy ustroju rolnego 1917-1948, Warszawa: Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR 1964.
  • Polityka agrarna PPR : geneza i realizacja, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1967.
  • Przebudowa ustroju rolnego w Wielkopolsce i na Pomorzu : 1945-1948, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1968.
  • Dzieje polskiej reformy rolnej 1944-48, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1972.
  • Historia społeczna Polski Ludowej : (1944-1970), Warszawa: ANS 1988.
  • Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego - dylematy i pierwsze dokonania, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1988.
  • Intelektualistów obraz własny w świetle dokumentów autobiograficznych 1944-1989, Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza 1997.
  • Inaczej o historii Polski 1945-1989, Warszawa: Philip Wilson 2000.
  • Obraz robotników polskich w świetle ich świadectw własnych i statystyki 1945-1989, Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk - Kutno: Wyższa Szkoła Gospodarki Krajowej 2004.
  • O społecznej historii Polski 1945-1989, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza” 2009.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dariusz Jarosz, Henryk Słabek (18 I 1928-20 IV 2020), "Kwartalnik Historyczny" 2020, z. 4, s. 995-1001
  2. Henryk Słabek, kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2021-12-15].
  3. Zmarł Profesor Henryk Słabek [online], Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN - Instytut Historii PAN, 27 kwietnia 2020 [dostęp 2021-12-15] (pol.).
  4. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 265
  5. Trybuna Robotnicza, nr 208, 19 października 1981, s. 2
  6. Henryk Słabek. wyborcza.pl, 25 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-15)].
  7. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1198

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce. Informator Biograficzny. Edycja 3, wyd. Interpress, Warszawa 1993
  • Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
  • Jarosz Dariusz, Emocje i historia. Społeczeństwo PRL według Henryka Słabka, 'Kwartalnik Historyczny" 2010, z. 3, s. 121-130.