Henryk Rafalski

Henryk Rafalski
Ilustracja
Henryk Rafalski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1925
Łódź

Data i miejsce śmierci

6 listopada 2019
Łódź

Profesor zwycz. dr hab. nauk medycznych
Specjalność: higiena i epidemiologia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Łodzi

Doktorat

1960

Habilitacja

1965

Profesura

1972

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Łodzi

Okres zatrudn.

1950–1995

Instytut naukowo-badawczy

Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie

Okres zatrudn.

1964–1970

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1950–1986)

Henryk Rafalski (ur. 17 lutego 1925 w Łodzi, zm. 6 listopada 2019 tamże[1][2]) – polski lekarz, nauczyciel akademicki, polityk i działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Marianny. W latach 1942–1945 był żołnierzem Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej. Świadectwo dojrzałości otrzymał w Opocznie w 1945[3]. Ukończył studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi w 1952. W 1960 uzyskał stopień doktora medycyny, w 1965 stopień doktora habilitowanego, tytuł profesora nadzwyczajnego w 1972, a tytuł profesora zwyczajnego w 1982. W latach 1957–1959 odbył studia podyplomowe w dziedzinie żywności i żywienia oraz zdrowia publicznego w London School of Hygiene and Tropical Medicine[4][5]. Od 1957 do 1958 był w Wielkiej Brytanii stypendystą Światowej Organizacji Zdrowia.

W latach 1950–1968 oraz 1970–1995 pracował w Akademii Medycznej w Łodzi kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt, a w 1962 został kierownikiem Zakładu Higieny. W latach 1970–1980 był wicedyrektorem Instytutu Medycyny Społecznej AMŁ. W latach 1972–1981 był prorektorem AMŁ[4].

W latach 1964–1970 kierował Instytutem Medycyny Pracy i Higieny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie. W tym czasie Instytut prowadził badania w zakresie organizacji ochrony zdrowia ludności wiejskiej oraz zwalczania chorób występujących w tym środowisku[6]. Był założycielem czasopisma naukowego „Medycyna Wiejska” i jego redaktorem naczelnym w latach 1966–1970[3].

W marcu 1945 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, z którym w listopadzie 1949 przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Pełnił w partiach liczne funkcje, m.in. zasiadał w Naczelnym Komitecie ZSL (1959–1984) oraz był prezesem (1959–1960) i wiceprezesem (1981–1984) Wojewódzkiego Komitetu tej partii w Łodzi. Działał także (pełniąc szereg funkcji) w organizacjach młodzieżowych: w Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” (1945–1948), Związku Młodzieży Polskiej (1948–1952) i ZMW (1956–1960). Od 1967 do 1970 zasiadał w prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Lublinie. W latach 1972–1985 był posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji. Zasiadał w Komisji Ekologii Człowieka Polskiej Akademii Nauk i Komisji Żywienia Człowieka Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej oraz członkiem Rady Gospodarki Żywnościowej przy Radzie Ministrów[4].

Pochowany na cmentarzu katolickim św. Wojciecha w Łodzi[7].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Henryk Rafalski był autorem lub współautorem 255 publikacji, w tym 38 monografii oraz 210 artykułów publicystycznych i popularnonaukowych, promotorem 25 doktoratów i opiekunem 5 przewodów habilitacyjnych[4].

Osiągnięcia naukowe Henryka Rafalskiego obejmują opracowanie matematycznego modelu zależności między koncentracją białka w diecie a jego wykorzystaniem do celów budulcowych organizmu, wykazanie wpływu proporcji białka, tłuszczu i węglowodanów w diecie na gospodarkę lipidów i azotu w organizmie oraz wykazanie skuteczności wzbogacania w żelazo wybranych produktów dla kobiet i dzieci[8][9]. Badania związku między stanem zdrowia a warunkami bytowymi i warunkami pracy ludności wiejskiej były również prowadzone na terenach wiejskich w formie nowatorskich obozów naukowo-dydaktycznych przez studentów i kadrę dydaktyczną akademii medycznych[10].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nekrolog na portalu nekrologi.net
  2. Henryk Rafalski. rejestry-notarialne.pl.
  3. a b Lidia Becela i in. (red.): Kto jest kim w polskiej medycynie – Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1987, s. 546–547. ISBN 83-223-2339-5.
  4. a b c d Andrzej Kurnatowski: Profesorowie i docenci Akademii Medycznej w Łodzi, 1965–1994. Łódź: Uniwersytet Medyczny w Łodzi, 2004.
  5. Prof. zw. dr hab. Henryk Rafalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-08-16].[martwy link]
  6. Historia Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie. [dostęp 2016-08-16].
  7. Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”
  8. H. Rafalski, E. Jabłoński, T. Switoniak. Protein utilization in rats receiving a low-protein diet with various limiting amino acids. „British Journal of Nutrition”. 39 (1), s. 13–18, 1978. (ang.). 
  9. Henryk Rafalski, Poziom żelaza u kobiet w wieku rozrodczym w Polsce : oszacowanie poziomu żelaza u matki i dziecka, Akademia Medyczna w Łodzi, 1995.
  10. H. Rafalski, J. Serejski, M. Sokołowska. Obóz naukowo-społeczny jako nowa forma pracy wychowawczej, badawczej i pomocy zdrowotnej dla wsi. „Zdrowie Publiczne”, s. 72–80, 1955. 
  11. M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 97
  12. M.P. z 1954 r. nr 89, poz. 995
  13. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny. Edycja I. Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984, s. 797
  • Informacje w BIP IPN