Henryk Lewenfisz-Wojnarowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: laryngologia | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
  | |
Henryk Lewenfisz-Wojnarowski (ur. 31 maja 1894 w Łodzi, zm. 27 września 1956 w Warszawie) – polski lekarz laryngolog żydowskiego pochodzenia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Hermana i Doroty z Róziewiczów. Studiował medycynę w Uniwersytecie w Montpellier i w Warszawie. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, a po powrocie do Warszawy podjął pracę w Szpitalu św. Ducha. Od 1922 roku pracował w Klinice Laryngo-Otiatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego, od 1926 docent Uniwersytetu Warszawskiego.
Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Lwowa. Podczas okupacji niemieckiej praktykował w swojej specjalizacji. Od 1942 roku przebywał w Warszawie. Pracował w klinice w getcie warszawskim. Prowadził też, razem z Ludwikiem Hirszfeldem i Juliuszem Zweibaumem, zajęcia dla studentów medycyny.
Po wojnie powołany na katedrę laryngologii przy Uniwersytecie Łódzkim, a w 1953 roku zastąpił Antoniego Dobrzańskiego na stanowisku dyrektora kliniki w Warszawie. Redaktor naczelny „Otolaryngologii Polskiej”.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim (1954)[1] i Krzyżem Kawalerskim (1950)[2] Orderu Odrodzenia Polski.
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B15-3-28)[3].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1924 zawarł związek małżeński z Teofilą Marianko[4], z którą miał córkę Wandę (1933–2002)[5] i syna Mariana (1927–1999).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1366.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 85, poz. 1021.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 422.
- ↑ nekrolog Wandy Wojnarowskiej-Kuleszy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Janczewski, Henryk Lewenfisz-Wojnarowski (1894-1956) „Magazyn Otoryno-Laryngologiczny“. magazynorl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-12)].