Henryk Jarosz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | polska |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Styl | |
| Odznaczenia | |
 | |
Henryk Jarosz (ur. 22 marca 1921, zm. 22 grudnia 1991 w Poznaniu) – polski architekt doby modernizmu, wykładowca akademicki, członek poznańskiego oddziału SARP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1964 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]
Od 1972 pełnił funkcję starszego wykładowcy na Politechnice Poznańskiej. Pracował w poznańskim Miastoprojekcie, gdzie projektował budynki użyteczności publicznej, m.in.:
- halę wystawową MTP nr 14 - 1957 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem) - resortowa nagroda III stopnia,
- halę wystawową MTP nr 20 - 1960[2] (wraz Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem),
- gmach NOT w Poznaniu - 1963 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem) - resortowa nagroda III stopnia,
- hotel Unia w Lublinie - 1970 (wraz z Jerzym Liśniewiczem),
- hotel Panorama we Wrocławiu - 1970 (wraz z Jerzym Liśniewiczem),
- Centrum Targowe w Poznaniu - 1971-1972,
- pawilon MTP nr 14a[3] - 1979 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem),
- kościół pw. św. Józefa w Poznaniu-Szczepankowie - 1979 (wraz z Małgorzatą Jarosz)[4],
- budynek administracyjny przy ul. Strzeleckiej w Poznaniu,
- dom parafialny w Lublińcu,
- Wyższe Seminarium Duchowne w Obrze (rozbudowa),
- jeden kościół na terenie Kamerunu[5].
Pogrzeb odbył się 2 stycznia 1992 na Cmentarzu Junikowskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SARP Poznań - dostęp 10.09.2013
- ↑ Piotr Marciniak (Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL) - 1958
- ↑ MM Poznań
- ↑ strona parafii św. Józefa na Szczepankowie. [dostęp 2013-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-17)].
- ↑ Projekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 343, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.