Henryk Alszer
| Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 grudnia 1959 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Henryk Alszer, znany też jako Walter Duczek[1] (ur. 7 maja 1918 w Hajdukach Wielkich[2], zm. 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej) – polski piłkarz, napastnik. Reprezentant Śląska i Polski, olimpijczyk z Helsinek w 1952. Do 1947 nosił imię Walter[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Henryk Alszer był wychowankiem przedwojennego RKS Hajduki, później grał w Hajduczance, w KS Chorzów[4], a wybuch wojny zastał go jako zawodnika 06 Załęże, a w latach 1939–1941 w Bergknappen (podczas okupacji hitlerowskiej wschodniej, przed wojną polskiej części Górnego Śląska dalej grano w piłkę nożną w Śląskiej Gaulidze).
W 1942 roku został powołany do służby w Wehrmachcie. Jeszcze przed końcem zmagań wojennych w Europie Henrykowi Alszerowi udało się zdezerterować z niemieckiej armii na terenie Francji, skąd trafił do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii[3]. W 1945 grał we francuskim RC Lens, a w latach 1946–1947 w szkockim Forres[3]. .
Do Chorzowa powrócił w 1947, od razu trafiając do powracającej do swojej przedwojennej potęgi drużyny Ruchu Chorzów, był jednym z podstawowych filarów Mistrzów Polski z 1951 (równocześnie zdobywca Pucharu Polski), 1952, 1953. Gdy odchodził od Ruchu w 1958 miał na koncie 177 meczów w jego barwach i 51 goli. W 1958 grał w Górniku Katowice, a rok później w Pogoni Nowy Bytom jako grający trener. Piłkarz ten był 13-krotnym reprezentantem Polski, a jego debiut miał miejsce w 1948 w meczu z Jugosławią. Do czasu ostatniego spotkania w barwach narodowych w 1955 w meczu Rumunią miał na koncie 2 bramki. W 1956 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu.
W godzinach wieczornych 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej poniósł śmierć wskutek zdarzenia drogowego, gdy jako przechodzień został potrącony przez samochód ciężarowy, którego kierowca zbiegł z miejsca wypadku nie udzielając mu pomocy (został aresztowany 4 stycznia 1960, ciężarówka Star należała do PSS w Wirku)[5][6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alszer (Duczek) Henryk (Walter) – (1918-1959). Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Wówczas niemieckim Bismarckhütte.
- ↑ a b c Bugajski 2020 ↓, s. 273.
- ↑ Tomasz Ferens: Wspomnienie Henryka Alszera. Ruch Chorzów SA, 2018-10-21. [dostęp 2020-06-16].
- ↑ Znany piłkarz KS „Ruch” Chorzów Henryk Alszer nie żyje. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 1 z 4 stycznia 1960.
- ↑ Sprawca śmierci Henryka Alszera ujęty. „Nowiny”, s. 2, nr 5 z 7 stycznia 1960.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
- Antoni Bugajski: Był sobie piłkarz. Warszawa: Ringer Axel Springer, 2020, s. 269-276. ISBN 978-83-8091-916-7.
