Henryk Ładosz
 Henryk Ładosz (1938) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | aktor, recytator, konferansjer |
| Odznaczenia | |
    | |
Henryk Ładosz (ur. 18 października 1902 we Wrotnowie, zm. 16 października 1979 w Warszawie) – polski aktor, konferansjer i recytator, specjalizujący się w bajkach dziecięcych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Ignacego, kowala, i Justyny z Korzeniewskich. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w 1926 ukończył Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Od 1927 współpracował stale z PR. W latach 1929–1933 był aktorem i reżyserem warszawskiego teatru dla dzieci Jaskółka, od 1933 do 1936 Teatru Lalek Baj.
Podczas okupacji niemieckiej, pod nazwiskiem Smuga, brał udział w konspiracyjnym ruchu kulturalnym w Warszawie oraz był członkiem podziemnej Warszawskiej Rady Narodowej.
Po wojnie był radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy (1945–1952) i kierownikiem Wydziału Oświaty, Kultury i Sztuki tej Rady, a w latach 1948–1952 wicedyrektorem i nauczycielem (m.in. Jana Kobuszewskiego) Szkoły Dramatycznej Teatru Lalek w Warszawie. Przyjaciel K.I. Gałczyńskiego (uwieczniony w wielu jego utworach). W 1956 wystąpił w filmie Szkice węglem w reż. A. Bohdziewicza[1].
Był kilkakrotnie żonaty, najpierw z literatką Janiną z Tołwińskich 2° v. Dziarnowską, potem m.in. z aktorkami: Barbarą Łukaszewską i Zofią Rusiecką.
Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B39-3-5)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946)[4]
- Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)[5]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
Wybrane przedstawienia teatralne[edytuj | edytuj kod]
- Kazanie na górze - jako umierający
- Plebiscyt - jako Robotnik II
- Dwaj piekarze - rola główna jako pierwszy piekarz
- Kredowy krzyż - jako robotnik
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szkice węglem [online], FilmPolski [dostęp 2023-04-26] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 „za zasługi w pracy kulturalno-oświatowej”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 477 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji” - jako Henryk Ładosz-Smuga.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Ładosz w bazie Filmweb
- Henryk Ładosz w bazie filmpolski.pl
- Henryk Ładosz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].
- Materiały dotyczące Henryka Ładosza w bibliotece Polona