Henri Breuil

Henri Breuil

Henri Édouard Prosper Breuil

Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1877 Mortain
Data i miejsce śmierci	14 sierpnia 1961 L’Isle-Adam
Miejsce pochówku	Belleu
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1900
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Henri Édouard Prosper Breuil (28 lutego 1877 w Mortain, zm. 14 sierpnia 1961 w L’Isle-Adam) – francuski ksiądz, archeolog, antropolog i geolog. Znawca sztuki paleolitu i neolitu, zwłaszcza Francji, Hiszpanii i południowej Afryki. Twórca systemu chronologicznego młodszego paleolitu.

W 1895 dołączył do seminarium Saint-Sulpice^[1]. W 1896 wziął udział w pierwszych wykopaliskach archeologicznych w Campigny^[1]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1900 otrzymując równocześnie pozwolenie na prowadzenie prac badawczych^[1]. W 1901 był współodkrywcą rytów naskalnych w Les Combarelles^[1]. Później brał udział w badaniach archeologicznych w Laugerie-Haute oraz w Teyjat^[1]. Uzyskał tytuł docenta Uniwersytetu we Fryburgu^[1]. Zajmował się chronologią okresu oryniackiego, doprowadzając do korekty ustaleń w tym zakresie^[1]. Od 1910 roku profesor Institut de Paléontologie Humaine w Paryżu^[1]. Wyodrębnił kultury abwilską, lewaluaską, klaktońską oraz tajacką^[1]. Brał udział w ekspedycjach archeologicznych m.in. w Portugalii, Hiszpanii i Południowej Afryce^[1]. W latach 1928–1947 profesor Collège de France. Członek Institut de France^[1]. Autor około 500 prac, m.in. L'Afrique préhistorique (1933), La Préhistoire... (wyd. 2 1937), 400 Siècles d'art pariétal (1952)^[1]. W 1958 odznaczony Komandorią Legii Honorowej oraz hiszpańskim Orderem Alfonsa X Mądrego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Encyklopedia powszechna PWN, t. 1, Warszawa 1974.