Heinz Brandt
 | |
 Pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 lipca 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1925–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
.svg){kind=small}
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Heinz Arthur Brandt (ur. 11 marca 1907 w Charlottenburgu, zm. 22 lipca 1944 w Karolewie) – niemiecki oficer w randze pułkownika, zastępca generała Heusingera.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1925 roku został żołnierzem Reichswehry. W 1928 wstąpił do kawalerii i został promowany do stopnia podporucznika[1]. W 1936 roku na letnich igrzyskach olimpijskich w Berlinie zdobył złoty medal drużynowo w jeździectwie[1] na koniu Alchemia. Indywidualnie zajął 16 miejsce. Po wybuchu II wojny światowej był kapitanem w Sztabie Generalnym Oberkommando der Wehrmacht (OKW). Po służbie w dywizji piechoty w styczniu 1941 awansował na majora, a w kwietniu 1942 na podpułkownika.
13 marca 1943 generał brygady Henning von Tresckow poprosił Brandta o dostarczenie Condorem, samolotem Hitlera, paczki z butelkami, które według Tresckowa zawierały koniak. Miała to być zapłata dla pułkownika Hellmutha Stieffa. Paczka w rzeczywistości zawierała materiał wybuchowy. W maju 1943 Brandt awansował do stopnia pułkownika. 20 lipca 1944 w Wilczym Szańcu został ciężko ranny w zamachu na Adolfa Hitlera[1]. Zmarł w Karolewie 22 lipca wskutek odniesionych ran. Pośmiertnie awansowany 22 lipca 1944 do stopnia generała majora[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil olimpijski Heinza Brandta. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-25)].