Heikki Ikola
| Data i miejsce urodzenia | 9 września 1947 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Jurvan Urheilijat | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 181 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 14.01 1978, Ruhpolding (5. miejsce - sprint) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 14.01 1978, Ruhpolding | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 2.04 1978, Sodankylä | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Heikki Johannes Ikola (ur. 9 września 1947 w Jurvie) – fiński biathlonista, trzykrotny medalista igrzysk olimpijskich i siedmiokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 1971 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Hämeenlinna, gdzie był dziesiąty w biegu indywidualnym i czwarty w sztafecie. Pierwszy sukces w karierze osiągnął na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Sapporo. Indywidualnie nie startował, jednak wspólnie z Esko Sairą, Juhanim Suutarinenem i Maurim Röppänenem zajął drugie miejsce w sztafecie. Srebrny medal w tej konkurencji Finowie w składzie: Simo Halonen, Heikki Flöjt, Juhani Suutarinen i Heikki Ikola wywalczyli także podczas mistrzostw świata w Mińsku w 1974 roku. Ikola był tam też czwarty w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o podium z Torem Svendsbergetem z Norwegii o 16,6 sekundy.
Pierwszy indywidualny medal wywalczył w 1975 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1975 roku zwyciężył w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedził Nikołaja Krugłowa z ZSRR i Esko Sairę. Dzień później był czwarty w sprincie, w walce o podium ulegając Klausowi Siebertowi z NRD. Następnie razem z Henrikiem Flöjtem, Simo Halonenem i Juhanim Suutarinenem zwyciężył również w sztafecie.
W 1976 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku. W biegu indywidualnym dwukrotnie nie trafił na strzelnicy i uzyskał ósmy czas biegu, co jednak pozwoliło mu zdobyć srebrny medal. Do zwycięzcy, Nikołaja Krugłowa, stracił ponad 1:30 minuty, a trzeciego na mecie Aleksandra Jelizarowa wyprzedził o 12 sekund. Parę dni później sztafeta Finlandii w składzie Henrik Flöjt, Esko Saira, Juhani Suutarinen i Heikki Ikola zajęła drugie miejsce. Z uwagi na nieobecność sprintu w programie olimpijskim rozegrano w 1976 roku również mistrzostwa świata w Anterselvie. Zawodnicy rywalizowali tam wyłącznie w sprincie, który Ikola ukończył na czwartej pozycji, tuż za Krugłowem.
Kolejne dwa medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Vingrom w 1977 roku. W biegu indywidualnym wywalczył swój drugi tytuł mistrzowski, wyprzedzając Norwega Sigleifa Johansena i Aleksandra Tichonowa z ZSRR. W sprincie był piąty, natomiast w sztafecie ponownie zdobył srebrny medal. Tym razem sztafeta Finlandii startowała w składzie Erkki Antila, Raimo Seppänen, Simo Halonen i Heikki Ikola. W tym samym składzie Finowie zajęli też drugie miejsce na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1979 roku. Poza tym był siódmy w biegu indywidualnym, a w sprincie nie wystartował.
Swój ostatni medal wywalczył na mistrzostwach świata w Lahti w 1981 roku. Po raz trzeci w karierze zwyciężył tam w biegu indywidualnym, zostając drugim po Tichonowie zawodnikiem w historii, który trzykrotnie został mistrzem świata w tej konkurencji. Pozostałe miejsca na podium zajęli Frank Ullrich z NRD i Erkki Antila. W sprincie był dziewiąty, a w sztafecie szósty. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid rok wcześniej, gdzie w biegu indywidualnym zajął osiemnastą pozycję.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 14 stycznia 1978 roku w Ruhpolding, zajmując piąte miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 2 kwietnia 1978 roku w Sodankylä, kończąc rywalizację w tej konkurencji na drugiej pozycji. Rozdzielił tam dwóch reprezentantów ZSRR: Władimira Barnaszowa i Aleksandra Tichonowa. W kolejnych startach jeszcze jeden raz plasował się w czołowej trójce: 2 lutego 1981 roku w Lahti wygrał bieg indywidualny. W klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 był dziesiąty.
Wybrany najlepszym sportowcem swego kraju w latach 1975 i 1981. W 1980 roku był chorążym reprezentacji Finlandii na ZIO 1980 roku[1].
Po zakończeniu kariery pracował jako trener, prowadził między innymi reprezentację Finlandii na ZIO 1988 i ZIO 1992. Następnie pracował jako komentator sportowy.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1972 | Sapporo | – | nd. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1976 | Innsbruck | 2. | nd. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1980 | Lake Placid | 18. | – | nd. | nd. | – | nd. | – |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1971 | Hämeenlinna | 10. | nd. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
| 1973 | Lake Placid | 11. | nd. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
| 1974 | Mińsk | 4. | 13. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1975 | Anterselva | 1. | 4. | nd. | nd. | 1. | nd. | – |
| 1976 | Anterselva | nd. | 4. | nd. | nd. | nd. | nd. | – |
| 1977 | Vingrom | 1. | 5. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1978 | Hochfilzen | 4. | – | nd. | nd. | – | nd. | – |
| 1979 | Ruhpolding | 7. | DNS | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
| 1981 | Lahti | 1. | 9. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |
| 1982 | Mińsk | 26. | 16. | nd. | nd. | 8. | nd. | – |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 1977/1978 | 16. |
| 1978/1979 | 10. |
| 1979/1980 | - |
| 1980/1981 | ? |
| 1981/1982 | 20. |
Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 2 kwietnia | 1978 |  Sodankylä | Sprint na 10 km | 2. | 1 | 32:00,2 | +59,3 | Władimir Barnaszow |
| 2. | 2 lutego | 1981 | Lahti | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+0+0+0 | 1:13:07,2 | – | – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sports-Reference.com: Finland. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Heikki Ikola. skisport365.com. [dostęp 2019-11-26]. (ang.).
- Heikki Ikola Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-16)]. (ang.).
|
