Harold Nelson
 | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1923 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lipca 2011 | ||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
 | |||||||||||||
William Harold Nelson (ur. 26 kwietnia 1923 w Dunedin, zm. 1 lipca 2011 w Nelson[1]) – nowozelandzki lekkoatleta, długodystansowiec, dwukrotny medalista igrzysk Imperium Brytyjskiego w 1950.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podczas II wojny światowej służył w Royal New Zealand Air Force. Ranny w wypadku, był zagrożony inwalidztwem, jednak po operacji udało mu się przywrócić sprawność i kontynuować karierę lekkoatletyczną[2].
Był chorążym reprezentacji Nowej Zelandii na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie. Na igrzyskach odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów oraz nie ukończył biegu na 10 000 metrów[1].
Zwyciężył w biegu na 6 mil oraz zdobył srebrny medal w biegu na 3 mile (za Lenem Eyre z Anglii) na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland[3].
Nelson był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na milę w 1946/1947, w biegu na 3 mile w 1946/1947 i 1947/1948, w biegu na 6 mil w 1947/1948 oraz w biegu przełajowym w 1946 i 1951[4].
Później pracował jako nauczyciel w Nelson i trenował lekkoatletów, w tym Roda Dixona w początkach jego kariery[5].
W 1986 odznaczony Kawalerią Orderu Imperium Brytyjskiego (MBE) za zasługi dla lekkiej atletyki[6].
Rekordy życiowe Nelsona[1]:
- bieg na 3 mile – 14:19,6 (1948)
- bieg na 3 mile – 30:29,6 (4 lutego 1950, Auckland)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Harry Nelson [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-14] (ang.).
- ↑ Champion runner once Iivalid. „Cootamundra Herald”, s. 4, 1947-04-02. (ang.).
- ↑ William Harold Nelson [online], thecgf.com [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Athletics New Zealand. National Champions 1887–2016 [online], anzrankings.org.nz, s. 21, 24, 26, 169 [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Flame still burns bright. „Nelson Mail”, 2009-01-31. (ang.).
- ↑ The London Gazette No. 50553, Supplement. „The London Gazette”, s. 32, 1986-06-13. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Harold Nelson [online], Nowozelandzki Komitet Olimpijski [dostęp 2020-04-16] (ang.).