Hans von Poellnitz

Hans von Poellnitz
Johannes Heinrich August Friedrich von Poellnitz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1876
Berlin

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1953
Fryburg Bryzgowijski

Zawód, zajęcie

architekt działający na Śląsku

Narodowość

niemiecka

Hans von Poellnitz a właściwie Johannes Heinrich August Friedrich von Poellnitz (ur. 24 czerwca 1876 r. w Berlinie, zm. 30 stycznia 1953 r. we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki architekt, aktywny na Śląsku, Słowacji i w Niemczech, związany z koncernem Ballestremów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Hans von Poellnitz pochodził ze szlacheckiej rodziny von Poellnitz z Turyngii. Ukończył studia na politechnice w Charlottenburgu oraz Karlsruhe. Od 1900 roku pracował w budowlanej służbie państwowej w różnych rejonach Niemiec, zdobywając kolejne uprawnienia zawodowe. W 1903 roku zdał drugi egzamin na królewskiego pruskiego budowniczego rządowego (niem. Königlich Preußischer Regierungsbaumeister), po czym objął odpowiednie stanowisko w Hanowerze. Wtedy to poznał swą późniejszą żonę, Carlę Weste, z którą się ożenił w 1905 roku. Z tego związku pochodziło troje dzieci: córka i dwóch synów.

Hala sztuki (niem. Kunsthalle Kiel) w roku 2007, której budowę nadzorował Poellnitz

W krótki czas później objął kierownictwo budowy dwóch kościołów w pruskim wówczas Poznaniu, a w 1907 roku kierownictwo budowy muzeum sztuki w Kilonii (niem. Kunsthalle Kiel). Jednakże już w następnym roku wystąpił ze służby państwowej i aplikował na nowo stworzone stanowisko kierownika zarządu budów w koncernie Ballestremów (niem. Leiter der Ballestremschen Bauverwaltung), jednego z największych konglomeratów przemysłowych na Górnym Śląsku. Wygrał ten konkurs i z tej racji zasiadał również w zarządzie koncernu aż do 1938 roku, kiedy to odszedł na emeryturę.

Do obowiązków kierownika zarządu budów w koncernie Ballestremów należało przede wszystkim projektowanie prawie wszystkich projektów przemysłowych, ale i prywatnych rodziny Ballestrem, jak również i nadzór nad ich realizacją. Projektował więc instalacje i budynki przemysłowe, budynki mieszkalne i rezydencyjne, kościoły, mieszkania i kolonie robotnicze wraz z całą infrastrukturą (np. szkoły, przedszkola, łaźnie itd.) Jego ostatnim projektem, którego planowaniem zajmował się w latach 1937–38, była nowa monumentalna centrala koncernu. Miała ona powstać w Gliwicach, ale ze względu na wybuch drugiej wojny światowej plany te nigdy nie zostały zrealizowane.

Po wojnie zamieszkał we Fryburgu Bryzgowijskim na południowym zachodzie Niemiec. Tam zmarł w 1953 roku.

Wybrane projekty[edytuj | edytuj kod]

  1. Budynki i dzielnice mieszkalne dla pracowników koncernu w Rudzie Śl, Mikulczycach, i Rokitnicy wraz pełną infrastrukturą (szkoły, łaźnie, przedszkola)
  2. Dom mieszkalny dyrektora kopalni "Franciszek" w Rudzie Śl
  3. Mauzoleum Pielera na cmentarzu parafialnym w Rudzie Śl.
  4. Pałacyk łowiecki opodal Kunerad na Słowacji budowany w latach 1914-1916
  5. Neobarokowy kościół pw. św. Augustyna w Kostowie z 1911 r.
  6. Neogotycki kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP w Zabrzu-Biskupicach wybudowano w latach 1928-29
  7. Budynek zarządu koncernu Ballestremów w Gliwicach (1921/22), obecnie siedziba Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]