Halina Wołłowicz

Halina Wołłowicz-Hołownia
Data i miejsce urodzenia

5 października 1927
Wilno

Data i miejsce śmierci

25 lutego 2021
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN
Grób Haliny Wołłowicz-Hołowni na cmentarzu Powązkowskim

Halina Janina Wołłowicz-Hołownia ps. „Rena” (ur. 5 października 1927 w Wilnie, zm. 25 lutego 2021[1]) – polska działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest prawnuczką działacza niepodległościowego Michała Wołłowicza. Jej ojciec Henryk Wołłowicz był oficerem WP w okresie dwudziestolecia międzywojennego i brał udział w polskiej wojnie obronnej września 1939. Urodziła się w Wilnie i tam mieszkała do wiosny 1939 roku, kiedy wraz z rodzicami przeniosła się na warszawski Żoliborz[3]. W czasie okupacji niemieckiej od 1942 roku działała w konspiracji niepodległościowej w ramach kompanii K-1 – batalionu „Karpaty” – Pułku „Baszta”Komendy Głównej Armii Krajowej, w ramach której bała również udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka na Mokotowie[2]. W pierwszym dniu powstania warszawskiego 1 sierpnia 1944 po szturmie na tor wyścigów konnych na Służewcu opatrywała między innymi swojego rannego kolegę z Pułku „Baszta” – Rajmunda Kaczyńskiego ps. „Irka” (ojca Jarosława i Lecha Kaczyńskich)[3][4]. Została ranna 26 września 1944 na terenie Parku Dreszera[2]. Jest jedną z bohaterek książki Anny Herbich pt. Dziewczyny z Powstania. Jej siostrzeńcem jest były Prezydent RP Bronisław Komorowski[5]. Jej pierwszym mężem był Tadeusz Kubalski ps. „Zbroja” zaś drugim Olgierd Hołownia ps. „Hal” – obaj uczestnicy powstania warszawskiego[2].

Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim (IV Brama, kwatera 72-5-13/14).

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Powstańcze Biogramy - Halina Wołłowicz [online], 1944.pl [dostęp 2021-02-26] (pol.).
  2. a b c d Halina Wołłowicz. 1944.pl. [dostęp 2016-08-27]. (pol.).
  3. a b Halina Wołłowicz „Rena”. 1944.pl. [dostęp 2016-08-27]. (pol.).
  4. Halina Wołłowicz dla WP.PL: moim pierwszym rannym był Rajmund Kaczyński, kolega z konspiracji. historia.wp.pl. [dostęp 2016-08-27]. (pol.).
  5. Anna Herbich Dziewczyny z Powstania, Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 72.
  6. Nekrolog śp. Haliny Wołłowicz. kombatanci.gov.pl. [dostęp 2021-03-05]. (pol.).
  7. Federalny Krzyż Zasługi dla weteranów powstania warszawskiego. dzieje.pl. [dostęp 2016-08-27]. (pol.).
  8. Powstańcy warszawscy uhonorowani. prezydent.pl, 31 lipca 2017. [dostęp 2017-07-31].