HMS Audacity
.jpg) | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie | 1939 |
 III Rzesza | |
| Nazwa | Hannover |
| Wejście do służby | 1939 |
| Wycofanie ze służby | 1940 |
 Royal Navy | |
| Nazwa | Sindbad / Empire Audacity |
| Wejście do służby | 1940 |
| Wycofanie ze służby | 1941 |
| Royal Navy | |
| Nazwa | HMS Empire Audacity / HMS Audacity |
| Wejście do służby | 20 czerwca 1941 |
| Wycofanie ze służby | 21 grudnia 1941 |
| Los okrętu | zatopiony przez U-751 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 10 200 |
| Długość | 142,3 m |
| Szerokość | 17,1 m |
| Zanurzenie | 5,5 m |
| Prędkość | 16 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo przeciwlotnicze 102 mm, 6 dział przeciwlotniczych 20 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| sześć myśliwców Grumman F4F Wildcat | |
HMS Audacity (D10) – pierwszy lotniskowiec eskortowy, powstał po przebudowaniu zdobycznego niemieckiego drobnicowca MV „Hannover” (wodowanie w 1939), zdobytego w 1940 roku podczas próby przebicia się przez brytyjską blokadę.
Nazwę statku, który wszedł do służby w listopadzie 1940 roku, zmieniono na „Sindbad”, a następnie na „Empire Audacity”. W styczniu 1941 jednostka została przekazana do stoczni Blyth Shipbuilding Ltd, gdzie została przebudowana na pierwszy okręt nowej klasy „lotniskowiec eskortowy” i weszła do służby 20 czerwca 1941. 30 lipca nazwano ją HMS „Audacity”.
Na lotniskowcu zaokrętowano sześć[1] myśliwców Grumman F4F Wildcat z 802 Dywizjonu Fleet Air Arm, ponieważ „Audacity” został skierowany do osłony konwojów na Morzu Śródziemnym, gdzie główne zagrożenie stanowiły ataki niemieckich samolotów patrolowo-bombowych dalekiego zasięgu Focke-Wulf „Condor”. W późniejszym okresie zazwyczaj używano samolotów myśliwsko-bombowych celem zwalczania okrętów podwodnych.
„Audacity” odbył pierwszy rejs w osłonie konwoju we wrześniu 1941. Jeden z samolotów startujących z lotniskowca zestrzelił atakującego konwój „Kondora”, ale niemiecki samolot zdążył wcześniej ciężko uszkodzić jeden z płynących w konwoju statków.
„Audacity” został zatopiony trzema torpedami z niemieckiego okrętu podwodnego U-751 21 grudnia 1941 roku około 500 mil na zachód od przylądka Finisterre. Zaledwie kilka dni wcześniej jeden z jego samolotów wziął udział w zatopieniu U-131.
Tak szybka strata lotniskowca wiązała się z przyjętą wówczas taktyką użycia. Lotniskowiec nie płynął wraz z konwojem, gdyż to utrudniałoby lub wręcz uniemożliwiało jego pracę (okręt musiał skręcać pod wiatr w czasie startów i lądowań samolotów), ale raczej płynął w pewnej odległości przed samym konwojem, co ułatwiało mu odpowiednie manewrowanie, ale także czyniło go łatwiejszym celem dla niemieckich okrętów podwodnych. W późniejszym czasie taka taktyka została zakazana przez brytyjską Admiralicję jako zbyt ryzykowna i lotniskowce eskortowe musiały zawsze płynąć wewnątrz konwoju, który osłaniały.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Druga wojna światowa na morzu Gdańsk, Wydawnictwo Morskie 1976 s. 618
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- www.uboat.net: HMS Audacity (D 10). [dostęp 2008-10-21]. (ang.).