H-6 (1991)
.JPG) Bliźniaczy holownik H-8 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Projekt | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | 10 maja 1991 |
 Polska | |
| Wejście do służby | 29 września 1992 |
| Los okrętu | w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 310 ton |
| Długość | 27,80 m |
| Szerokość | 8,0 m |
| Zanurzenie | 3,66 m |
| Napęd | |
| silnik wysokoprężny H. Cegielski-Sulzer GATL 250 o mocy 960 kW, 1 śruba w dyszy | |
| Prędkość | 12 węzła |
| Zasięg | 1150 Mm przy 12 węzłach |
| Załoga | 17 osób |
H-6 – polski holownik portowo-redowy projektu H-960, zbudowany w Stoczni Remontowej Nauta w Gdyni. Jego bliźniaczą jednostką jest holownik H-8.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Za forpikiem znajdują się trzy pomieszczenia załogi, dwa dwuosobowe oraz jeden przeznaczony dla dwunastu marynarzy oraz pomieszczenie gospodarcze. W przedziale siłowni znajduje się silnik główny oraz trzy zespoły prądotwórcze. Przedostatni przedział kadłuba to magazyn, a ostatni to skrajnik rufowy z maszyną sterową. W nadbudówce mieści się magazyn dziobowy, pomieszczenie dowódcy holownika, jadalnia, kuchnia, magazyn prowiantowy oraz blok sanitarny, służący jednocześnie jako śluza wejściowa podczas działań na skażonym akwenie. Burty kadłuba i dziób osłonięte są odbojnicami i pokryte gumową wykładziną chroniącą przed uszkodzeniem kadłubów dopychanych jednostek[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Holownik H-6 to uniwersalny holownik portowo-redowy, przystosowany do prac ratowniczych. Wyposażony jest w działko wodne oraz pneumatyczną łódź. Ponadto w razie potrzeby może pełnić rolę portowego oraz redowego lodołamacza. Jednostka ta przystosowana jest do udziału w akcjach ratowniczych obejmujących awaryjne holowanie jednostki na morzu, gaszenie pożarów oraz osuszanie zatopionych przedziałów. Posiada możliwość przewożenia na krótkich trasach 50 osób na otwartych pokładach[1][2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Holownik wodowano 10 maja 1991 roku[3].
Holownik wprowadzono do służby 29 września 1992 roku[2]. Początkowo służył w 43. Dywizjonie Pomocniczych Jednostek Pływających Komendy Portu Wojennego Hel w składzie 9 Flotylli Obrony Wybrzeża[3]. W związku ze zmianami organizacji Marynarki, 15 lipca 2005 został przebazowany do Komendy Portu Wojennego Świnoujście[4]. Służył w składzie 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w 12 Dywizjonie Trałowców[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b H-8 - holownik uniwersalny Marynarki Wojennej [online], www.graptolite.net [dostęp 2020-09-17].
- ↑ a b Świnoujście, 25 lat holownika H-6 [online], Świnoujście w sieci www.eswinoujscie.pl, 5 października 2017 [dostęp 2020-09-17] (pol.).
- ↑ a b Ciślak 1995 ↓, s. 164.
- ↑ Przebazowanie jednostek pomocniczych. „Morza, Statki i Okręty”. 5/2005. X (53), s. 8, wrzesień-październik 2005. Warszawa: Magnum-X sp. z o.o.. ISSN 1426-529X.
- ↑ Nieudany przetarg na naprawę holownika H-6 [online], DziennikZbrojny.pl [dostęp 2020-09-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995: okręty, samoloty i śmigłowce, uzbrojenie, organizacja. Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki Wojskowej. 6. ISBN 83-86776-08-0.
| Typy przedwojenne | |
|---|---|
| proj. B60 (od 1952) | |
| typy różne | |
| proj. H-300/II (od 1962) | |
| proj. B65 (od 1964) | |
| proj. H-800/IV (od 1970) | |
| proj. H-900/II (od 1979) | |
| proj. H-960 (od 1992) | |
| proj. B820 (od 1993) | |
| proj. B860 (od 2020) |
* w latach 1952–57 holowniki z tego okresu nosiły takie same numery z prefiksem BG, a wcześniej nazwy