Guglielmo Epifani

Guglielmo Epifani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1950
Rzym

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2021
Rzym

Zawód, zajęcie

działacz związkowy

Stanowisko

sekretarz generalny CGIL (2002–2010), poseł do Izby Deputowanych, sekretarz Partii Demokratycznej (2013)

Guglielmo Epifani (ur. 24 marca 1950 w Rzymie[1], zm. 7 czerwca 2021 tamże[2]) – włoski działacz związkowy i polityk, w latach 2002–2010 sekretarz generalny Włoskiej Powszechnej Konfederacji Pracy (CGIL), parlamentarzysta, w 2013 lider Partii Demokratycznej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza. Od 1974 do 1978 pracował jako nauczyciel akademicki na wydziale literatury tej uczelni. W międzyczasie został dyrektorem wydawnictwa związanego z CGIL. W 1979 objął stanowisko sekretarza generalnego związku zawodowego branży poligraficznej. W 1990 przeszedł do sekretariatu Włoskiej Powszechnej Konfederacji Pracy. Od 1994 był zastępcą sekretarza generalnego ds. międzynarodowych[3]. Rok wcześniej wybrano go w skład Krajowej Rady Gospodarki i Pracy (CNEL).

W 2002 zastąpił Sergia Cofferatiego na funkcji sekretarza generalnego CGIL, najliczniejszej włoskiej centrali związkowej. Stanowisko to zajmował do 2010, kiedy to został zastąpiony przez Susannę Camusso[4]. W 2011 stanął na czele Stowarzyszenia im. Bruno Trentina[3]. Zaangażował się także w działalność polityczną – w 2013 został kandydatem Partii Demokratycznej w wyborach parlamentarnych[5], uzyskując mandat posła do Izby Deputowanych XVII kadencji.

11 maja 2013 został sekretarzem Partii Demokratycznej (faktycznym liderem partii)[6]. Funkcję tę pełnił do 15 grudnia tego samego roku. W 2017 dołączył do nowo powołanego ruchu politycznego pod nazwą Artykuł 1 – Ruch Demokratyczny i Postępowy[7]. W 2018 utrzymał mandat poselski na XVIII kadencję z ramienia lewicowej koalicji Wolni i Równi[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Guglielmo Epifani. biografieonline.it. [dostęp 2017-12-05]. (wł.).
  2. É morto Guglielmo Epifani, il primo socialista a guidare la Cgil. repubblica.it, 7 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-07]. (wł.).
  3. a b Guglielmo Epifani. associazionetrentin.it. [dostęp 2013-01-16]. (wł.).
  4. CGIL. treccani.it. [dostęp 2013-01-16]. (wł.).
  5. Circoscrizione Campania I. partitodemocratico.it, 10 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-16]. (wł.).
  6. Pd, Epifani eletto segretario. Letta: è una buona notizia per governo. reuters.com, 11 maja 2013. [dostęp 2013-05-14]. (wł.).
  7. Mdp, ecco i 37 deputati e i 14 senatori Speranza: «Seduti a sinistra del Pd». corriere.it, 28 lutego 2017. [dostęp 2017-03-07]. (wł.).
  8. Politiche, ecco i probabili eletti alla Camera e al Senato nel plurinominale. gds.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).