Grzegorz Więzik

Grzegorz Więzik
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1963
Łodygowice

Data śmierci

26 grudnia 2021

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
LKS Łodygowice
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982 BKS Stal Bielsko-Biała
1983–1984 Start Łódź
1985–1988 ŁKS Łódź 86 (14)
1989–1990 1. FC Kaiserslautern 3 (0)
1990–1991 FC Mulhouse
1991–1993 Silkeborg IF 19 (6)
1993 Viborg FF 18 (3)
1995 BSC Sendling
1995 Ikast FS
1996 Eintracht Trewir
1997 Krisbut Myszków
1997–1998 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 15 (2)
1998–1999 BBTS Komorowice
1999–2001 BBTS Bielsko-Biała
2001 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski
2001–2002 BBTS Bielsko-Biała
2002–2003 Podbeskidzie Bielsko-Biała
2005 LKS Łodygowice
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Grzegorz Więzik (ur. 21 lipca 1963 w Łodygowicach, zm. 26 grudnia 2021[1]) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w LKS-ie Łodygowice, skąd pochodził. Następnie występował w Stali Bielsko-Biała z którą w 1980 roku zdobył wicemistrzostwo Polski juniorów. W ciągu czterech sezonów w BKS rozegrał 39 spotkań, w tym 14 na szczeblu dawnej II ligi (dziś I ligi)[2]. Od sezonu 1983/84 grał w Starcie Łódź, w kwietniu 1985 roku został piłkarzem pierwszoligowego ŁKS Łódź.

Pod koniec czerwca 1988 roku po meczu Pucharu Intertoto pomiędzy 1. FC Kaiserslautern a ŁKS Łódź nie wrócił z drużyną do Polski. Brak możliwości podpisania kontraktu z niemieckim klubem sprawił, że do kraju powrócił w październiku tego samego roku. 9 października 1988 zagra ostatni oficjalny mecz w barwach ŁKS przeciwko Legii Warszawa[3], następnie zostanie zawieszony przez PZPN. Po raz kolejny z Polski wyjeżdża wiosną 1989 roku, latem podpisuje kontrakt z 1. FC Kaiserslautern. W sezonie 1989/90 wystąpił w trzech spotkaniach Bundesligi, drużyna w finale na Stadionie Olimpijskim w Berlinie pokonuje Werder Brema (3:2) i zdobywa Puchar Niemiec. Więzik w tym spotkaniu jest na ławce rezerwowych[4].

Po roku spędzonym w 1. FCK odchodzi do francuskiego FC Mulhouse, które spadło z Lique 1. Następne dwa sezony występuje w duńskim Silkeborg IF, na początku 1992 roku doznaje poważnego złamania nogi, rok później przechodzi do Viborg FF. W kolejnych latach jest piłkarzem Sendling 1918 München, Ikast FS oraz Eintracht Trewir.

W 1997 roku wraca do Polski do Krisbutu Myszków. W sezonie 1997/98 występuje ponownie w ekstraklasie w barwach Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. Latem 1998 roku podpisuje kontrakt z grającym wówczas w V lidze BBTS Bielsko-Biała. W maju 2001 przenosi się do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, ale od sezonu 2001/02 jest ponownie piłkarzem BBTS. W barwach BBTS i Podbeskidzia (klub zmienił nazwę w 2002) występuje do końca sezonu 2002/03. W tym czasie klub awansował z V do II ligi, Więzik rozegrał 131 ligowych spotkań i strzelił ponad 70 goli[4].

W polskiej I lidze (obecnie ekstraklasie) rozegrał łącznie 101 meczów (86 w ŁKS-ie i 15 w Dyskobolii) i strzelił 16 bramek (14 w ŁKS-ie i 2 w Dyskobolii).

W latach 1986-88 występował w olimpijskiej reprezentacji Polski, która walczyła o udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu. Rozegrał w niej 17 spotkań, strzelił sześć bramek[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Grzegorz Więzik [online], www.90minut.pl [dostęp 2021-12-27].
  2. Nie żyje Grzegorz Więzik... - Aktualności [online], BKS Stal Bielsko-Biała [dostęp 2022-01-23] (pol.).
  3. Legia.Net - Legia Warszawa - Mecz Legia Warszawa vs. ŁKS Łódź [online], legia.net [dostęp 2022-01-23].
  4. a b c Zadziorny i wymagający, nigdy nie stał z boku. Legendę zaczął budować w Komorowicach [online], bielsko.biala.pl [dostęp 2022-01-23] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]