Grusza drobnoowocowa

Grusza drobnoowocowa

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	grusza
Gatunek	grusza drobnoowocowa
Nazwa systematyczna
Pyrus calleryana Desc. Jard. fruit. 1:329, sub t. 8. 1872
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Grusza drobnoowocowa (Pyrus calleryana Desc.) – gatunek roślin z rodziny różowatych. Pochodzi z południowo-wschodnich Chin, Korei i Japonii. Jeden z gatunków wyjściowych w hodowli grusz wschodnich (azjatyckich).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój

Drzewo o stożkowatej koronie osiąga 15 do 20 m wysokości (w Polsce do 12 m).

Łodyga

Pędy są nagie, najczęściej z cierniami.

Liście

są małe 4-7 cm, owalne i karbowano–piłkowane, ciemnozielone w lecie i silnie przebarwiające się jesienią.

Kwiaty

drobne do 3 cm średnicy, białe, o charakterystycznym słodkawym aromacie.

Owoce

drobne o średnicy około 1 cm, kulisto-stożkowate, brązowe, z kielichem odpadającym, twarde, mięknące po przymrozkach, prawie niejadalne.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

• Gatunek bardzo plenny, odporny na zarazę ogniową i mszyce. Używa się go w hodowli ze względu na przekazywanie genów odporności. Gatunek popularny jako drzewo ozdobne a także stosowany jako podkładki pod odmiany szlachetne. Najbardziej znaną odmianą ozdobną jest ‘Bradford’ o regularnym kształcie, pięknych ciemnoczerwonych liściach jesienią i pędach pozbawionych cierni.
• W niektórych krajach (południowe stany USA) często jest sadzona wzdłuż dróg ze względu na walory ozdobne oraz dużą tolerancję na zanieczyszczenia oraz niesprzyjający odczyn gleby.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]