Skołoszów (gromada)

Skołoszów
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

rzeszowskie

Powiat

1954: jarosławski
1954–61: radymniański
1961–72: jarosławski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Skołoszów

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

21

brak współrzędnych

Skołoszów – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Skołoszów z siedzibą GRN w Radymnie (w budynku byłej Szkoły Powszechnej w Skołoszowie) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie jarosławskim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 21/54 WRN w Rzeszowie z 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Skołoszów, Zamojsce, Zabłotce i Zadąbrowie (bez przysiółka Nowe Osiedle) ze zniesionej gminy Radymno w tymże powiecie[6].

13 listopada 1954[7] gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu radymniańskiego[8], gdzie ustalono dla niej 21 członków gromadzkiej rady narodowej[9].

31 grudnia 1961 do gromady Skołoszów włączono obszar zniesionej gromady Ostrów oraz wieś Lutków ze zniesionej gromady Łowce w tymże powiecie; z gromady Skołoszów wyłączono natomiast wieś Zadąbrowie, włączając ją do gromady Orły tamże[10]; po zmianach tych, gromadę Skołoszów w następstwie zlikwidowania powiatu radymniańskiego, włączono z powrotem do powiatu jarosławskiego w tymże województwie (gromadę Orły, do której trafiła wieś Zadąbrowie, włączono tego samego dnia do powiatu przemyskiego)[11].

Gromada przetrwała do końca 1972, czyli do kolejnej reformy gminnej[12]. 1 stycznia 1973 w powiecie jarosławskim utworzono efemeryczną gminę Skołoszów[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także przed II wojną światową i po niej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała nr 21/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 5 października 1954 w sprawie podziału na nowe gromady powiatu jarosławskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 5 października 1954, dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 30 listopada 1954, nr 11, poz. 41).
  7. Z mocą (wstecz) od 1 października 1954.
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 244.
  9. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Radymnie (punkt 15) z 4 października 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 9 października 1954, nr 9, poz. 34).
  10. Uchwała nr 20/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 14 września 1961 w sprawie zmian w podziale administracyjnym województwa rzeszowskiego; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 25 listopada 1961 w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu tejże uchwały (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 29 listopada 1961, nr 11, poz. 55).
  11. Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 245.
  12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z 1 I 1971 r., cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  13. Uchwała nr XVIII/56/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 4 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie rzeszowskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z 5 grudnia 1972, nr 16, poz. 196).