Gregory Chaitin

Gregory John Chaitin (ur. 25 czerwca 1947^[1]) – argentyńsko-amerykański matematyk i informatyk. Od końca lat 60. XX w. Chaitin wniósł wkład do algorytmicznej teorii informacji oraz metamatematyki, prowadząc badania nad twierdzeniem Gödla o niezupełności. Jest uważany za jednego z twórców tzw. złożoności Kołmogorowa (lub Kołmogorowa-Chaitina), wspólnie z Andriejem Kołmogorowem oraz Rayem Salomonoffem. Obecnie jego algorytmiczna teoria informacji jest przedmiotem nauczania w trakcie niemal każdego kursu z zakresu informatyki.

Matematyka i informatyka[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Bronx High School of Science oraz City College of New York, gdzie rozwinął teorię, która doprowadziła go do odkrycia złożoności Kołmogorowa^[2][3].

Chaitin zdefiniował stałą Chaitina Ω, liczbę rzeczywistą, której cyfry rozmieszczone są równomiernie. Niekiedy nieformalnie jest ona opisywana jako wyrażenie prawdopodobieństwa zatrzymania się losowego programu.

Jego wczesne prace nad algorytmiczną teorią informacji były inspirowane przez dokonania Solomonoffa, Kołmogorowa oraz Martina-Löfa.

Jest autorem ponad 10 książek, które zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. Obecnie zajmuje się problemami metabiologii oraz próbami formalizacji teorii ewolucji.

Pozostałe dokonania[edytuj | edytuj kod]

Chaitin jest również autorem publikacji z zakresu filozofii, w szczególności metafizyki oraz filozofii matematyki. Twierdzi, że algorytmiczna teoria informacji jest kluczowa dla zrozumienia problemów z zakresu biologii (kwestia definicji „życia”, jego początku i ewolucji), a także neuronauki (problem świadomości i nauki o umyśle). W ostatnich publikacjach poświęconych epistemologii matematyki twierdzi, że jego odkrycia z zakresu logiki matematycznej i algorytmicznej teorii informacji pokazują, że matematycy powinni porzucić nadzieję na dowiedzenie pewnych faktów matematycznych i przyjąć quasi-empiryczną metodologię.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1995 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Maine, a w 2002 r. honorową profesurę Uniwersytetu w Buenos Aires w Argentynie, gdzie urodzili się jego rodzice i gdzie spędził część swojej młodości. W 2007 r. otrzymał Medal Leibniza^[4]. Obecnie jest profesorem na Uniwersytecie w Rio de Janeiro.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Information, Randomness & Incompleteness (World Scientific 1987) (online)
• Algorithmic Information Theory (Cambridge University Press 1987) online
• Information-theoretic Incompleteness (World Scientific 1992) (online)
• The Limits of Mathematics (Springer-Verlag 1998)
• The Unknowable (Springer-Verlag 1999)
• Exploring Randomness (Springer-Verlag 2001)
• Conversations with a Mathematician (Springer-Verlag 2002)
• From Philosophy to Program Size (Tallinn Cybernetics Institute 2003)
• Meta Math!: The Quest for Omega (Pantheon Books 2005) (reprinted in UK as Meta Maths: The Quest for Omega, Atlantic Books 2006) (arXiv preprint)
• Teoria algoritmica della complessità (G. Giappichelli Editore 2006)
• Thinking about Gödel & Turing (World Scientific 2007)
• Mathematics, Complexity and Philosophy (Editorial Midas 2011)
• Gödel's Way (CRC Press 2012)
• Proving Darwin: Making Biology Mathematical (Pantheon Books 2012)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Strona G J Chaitina
• Lista publikacji G J Chaitina
• Video of lecture on metabiology: „Life as evolving software” w serwisie YouTube
• Video of lecture on „Leibniz, complexity and incompleteness”
• New Scientist article (March, 2001) on Chaitin, Omegas and Super-Omegas. dc.uba.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-10)].
• Skrócona wersja dowodu Chaitina