Greg Rutherford

Greg Rutherford
Ilustracja
Greg Rutherford (2016)
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1986
Milton Keynes, Wielka Brytania

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 lekkoatletyka
(skok w dal)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(skok w dal)
Mistrzostwa świata
złoto Pekin 2015 skok w dal
Mistrzostwa Europy
złoto Zurych 2014 skok w dal
złoto Amsterdam 2016 skok w dal
srebro Göteborg 2006 skok w dal
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Kowno 2005 skok w dal
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Glasgow 2014 lekkoatletyka
(skok w dal)
srebro Nowe Delhi 2010 lekkoatletyka
(skok w dal)
Multimedia w Wikimedia Commons

Greg Rutherford, właściwie Gregory James Rutherford (ur. 17 listopada 1986) – brytyjski lekkoatleta, skoczek w dal, mistrz olimpijski z Londynu 2012, mistrz świata z Pekinu 2015 i Europy z 2014 i 2016.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Greg Rutherford urodził się i wychował w Bletchley w Milton Keynes, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej w Two Mile Ash[1] i do Denbigh School (gimnazjum)[2]. Jest prawnukiem piłkarza Jocka Rutherforda, który trzykrotnie wygrał rozgrywki First Division Angielskiej Ligi Piłki Nożnej[3].

W młodości trenował grę m.in. w piłkę nożną, rugby i badmintona, ćwiczył też w klubie piłkarskim Aston Villa[4], a w wieku 14 lat zdecydował się na uprawianie lekkoatletyki.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Lata 2005–2007[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku, jako 18-latek, Greg Rutherford wygrał Mistrzostwa Angielskiego Stowarzyszenia Atletów Amatorów (ang. Amateur Athletic Association of England, w skrócie AAA) w skoku w dal, zostając najmłodszym zwycięzcą w historii imprezy[2]. W tym samym roku zwyciężył w Mistrzostwach Europy Juniorów w tej kategorii, uzyskując rekordowy wynik 8,14 m.[5]. W 2006 roku reprezentował Anglię na Igrzyskach Wspólnoty Narodów, gdzie zajął 8. miejsce w skoku w dal[5]. W tym samym roku ponownie wygrał Mistrzostwa AAA z wynikiem 8,26 m. W sierpniu zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w lekkoatletyce, skacząc na 8,13 m.[6].

W lutym 2007 roku przeszedł operację kostki, przez co przerwał treningi na kilka tygodni[7]. W tym samym roku brał udział w Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce i zajął 21. miejsce w rundzie kwalifikującej[8].

Lata 2008–2011[edytuj | edytuj kod]

Greg Rutherford w 2010 roku

W lipcu 2008 roku trzeci rok z rzędu wygrał mistrzostwa AAA po wykonaniu skoku w dal na odległość 8,20 m[9]. Dwa tygodnie później wygrał Grand Prix Londynu z wynikiem 8,16 m.[10]. W sierpniu 2008 roku reprezentował Anglię na Letnich Igrzyskach Olimpijskich organizowanych w Pekinie. 16 sierpnia wystartował w rundzie kwalifikacyjnej i z 3. miejsca (8,16 m) zakwalifikował się do finału, w którym zajął 10. miejsce[11]. Po zawodach przyznał, że wynik był jego „największą porażką”, a winę za niepowodzenie zrzucił na infekcję nerek i płuc[4].

20 sierpnia 2009 roku ustanowił brytyjski rekord w skoku w dal mężczyzn, skacząc na 8,30 m w rundzie kwalifikującej do Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce organizowanych w Berlinie[12][13]. W finale konkurencji zajął 5. miejsce z wynikiem 8,17 m.[14]. W marcu 2010 roku wystąpił na Halowych Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce i zajął 11. miejsce w rundzie kwalifikacyjnej. W tym samym roku uległ kontuzji stopy, przez co nie wziął udziału w Mistrzostwa Europy[15]. 18 września pobił rekord życiowy w biegu na 100 metrów, pokonując ten dystans w 10,26 sekundy na Igrzyskach Great North City[16]. W tym samym roku zdobył srebrny medal na Igrzyskach Wspólnoty Narodów, na których skoczył w dal na 8,22 m.[15]. W czerwcu 2011 roku pobił swój życiowy rekord w skoku w dal, uzyskując wynik 8,32 m podczas rozgrywek Diamentowej Ligi w Eugene. Rezultat nie został uznany za brytyjski rekord z powodu pomocy zewnętrznej (podmuch wiatru)[17]. Podczas rundy kwalifikującej Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce Rutherford uległ kontuzji ścięgna podkolanowego, przez co nie przeszedł do finału[13].

2012–2014[edytuj | edytuj kod]

Greg Rutherford podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2012 roku

W maju 2012 roku Greg Rutherford wyrównał brytyjski rekord w skoku w dal (8,35 m), który w lipcu poprzedniego roku ustanowił Chris Tomlinson[18][19]. W sierpniu wystąpił na Letnich Igrzyskach Olimpijskich organizowanych w Londynie. W rundzie kwalifikacyjnej oddał skok na 8,08 m., dzięki czemu z 3. miejsca zakwalifikował się do finału[20]. Wykonał w nim skok na 8,31 m, który zapewnił mu zdobycie złotego medalu igrzysk[21][22][23]. Rutherford został tym samym drugi Brytyjczykiem, który zdobył złoty medal w tej konkurencji[24][a]. Niedługo po wygraniu medalu dla Wielkiej Brytanii, wizerunek Rutherforda (i pozostałych brytyjskich medalistów) znalazł się na znaczkach pocztowych Royal Mail, a na jego cześć dwie skrzynki pocztowe w jego rodzinnym Milton Keynes zostały przefarbowane na złoty kolor.

Skrzynki pocztowe w Milton Keynes przefarbowane na złoto na cześć Grega Rutherforda

W lipcu 2013 roku Rutherford ponownie uległ kontuzji ścięgna podkolanowego, tym razem podczas rozgrywek Diamentowej Ligi w Paryżu, przez co musiał zrezygnować z udziału w rywalizacji[25]. Sportowiec zakwalifikował się do udziału w Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce[26], ale nie przeszedł do finału, zajmując 14. miejsce w rundzie kwalifikacyjnej z wynikiem 7,87 m.[27]. Jesienią tego samego roku zaczął trenować biegi krótkodystansowe u boku Jonasa Tawiah-Dodoo[28].

W lutym 2014 roku wyznał, że zaczął treningi sportów zimowych, takich jak m.in. bobsleje czy skeleton, z nadzieją wzięcia udziału w Zimowych Igrzyskach Olimpijskach[29]. W kwietniu pobił własny rekord życiowy oraz rekord brytyjski, skacząc w dal 8,51 m podczas imprezy organizowanej w Olimpijskim Centrum Treningowym w Chula Vista[30]. W lipcu zdobył złoty medal na Igrzyskach Wspólnoty Narodów, skacząc w dal na 8,20 m.[31]. Miesiąc później zdobył złoty medal na Mistrzostwach Europy w Lekkoatletyce po uzyskaniu wyniku 8,29 m.[32].

Od 2015[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2015 roku wygrał Halowe Grand Prix Birmingham z wynikiem 8,17 m, ustanawiając swój życiowy rekord halowy[33]. W czerwcu wygrał rozgrywki Diamond League w Birmingham z wynikiem 8,35 m.[34] oraz w Oslo z wynikiem 8,25 m.[35]. 25 sierpnia zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce, oddając skok na 8,41 m, swój drugi najdalszy skok w historii[36]. Tydzień po mistrzostwach świata wygrał finał Diamentowej Ligi w skoku w dal. Wygrana sprawiła, że został pierwszym w historii Brytyjczykiem, który w jednym czasie zdobył wszystkie możliwe tytuły mistrzowskie w rozgrywkach uprawianych na świeżym powietrzu: mistrza olimpijskiego, Świata, Europy, Wspólnoty Narodów oraz Diamentowej Ligi[37].

W lutym 2016 ustanowił nowy rekord halowy, skacząc w dal na 8,26 m. podczas rozgrywek w Albuquerque w Nowym Meksyku[38]. W lipcu obronił tytuł Mistrza Europy podczas Mistrzostw Europy w Lekkoatletyce, uzyskując wynik 8,25 m.[39]. W sierpniu zdobył brązowy medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich, gdzie skoczył w dal na 8,29 m.[40].

Występy w mediach[edytuj | edytuj kod]

W 2012 roku Greg Rutherford i gimnastyk Louis Smith wzięli udział w jednym z odcinków programu The Million Pound Drop (w Polsce znanego jako Postaw na milion), występując w specjalnej, charytatywnej serii „Gry Celebrytów”[41]. W 2013 roku sportowiec wystąpił w programie Fake Reaction[42] oraz wziął udział w specjalnej, celebryckiej edycji programu The Cube. W 2014 roku brał udział w drugiej edycji programu The Great British Bake Off (w Polsce znanym jako Bake off – Ale ciacho!)[43], a także uczestniczył w programie The Chase[44]. Od 23 września do 20 listopada 2016 brał udział w czternastej edycji programu Strictly Come Dancing (w Polsce znanym jako Taniec z gwiazdami). Jego partnerką była Natalie Lowe, z którą zajął ostatecznie siódme miejsce.

Największe osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Rodzaj zawodów Miasto Konkurencja Miejsce Wynik
2005 Mistrzostwa Europy juniorów Litwa Kowno skok w dal 1. miejsce 8,14 m
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 2. miejsce 8,13 m
2010 Igrzyska Wspólnoty Narodów Indie Nowe Delhi 2. miejsce 8,22 m
2012 Igrzyska Olimpijskie Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 8,31 m
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych złoto 1. miejsce 8,29 m
2015 Mistrzostwa świata Pekin 1. miejsce 8,41 m
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam złoto 1. miejsce 8,25 m
2016 Igrzyska Olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 3. miejsce 8,29 m

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Greg Rutherford mieszka obecnie w Woburn Sands, małym mieście na przedmieściach Milton Keynes[45]. Obecnie jest w związku z Susie Verill. Mają dwóch synów: Milo (ur. październik 2014)[46] oraz Rexa (ur. lipiec 2017)[47]. Para zaręczyła się w maju 2019[48].

W czerwcu 2014 roku w rodzinnym mieście Rutherforda został postawiony – na jego cześć – metalowy posąg o wartości 100 tys. funtów[49].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pierwszym był Lynn Davies, który zdobył złoty medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Primary school planning ‘Greg Rutherford area’. miltonkeynes.co.uk, 2012-09-26. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)]. (ang.).
  2. ↑ a b c Josie Ensor, Edward Malnick: Greg Rutherford takes first GB gold in long jump for 48 years. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2012-08-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  3. ↑ Golden Greg keen to cap Games triumph. [w:] The Press Association [on-line]. 2012-08-05. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  4. ↑ a b Athletics > Greg Rutherford. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-30)]. (ang.).
  5. ↑ a b Simon Hart: Commonwealth Games: Rutherford ready for jump up to the next level. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2006-03-19. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  6. ↑ Duncan Mackay: Rutherford's silver offers Britain hope on a dark day. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2006-08-09. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  7. ↑ Rutherford braced for trials test. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2007-07-19. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  8. ↑ GB Olympics gold: Who is long jumper Greg Rutherford?. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 2012-08-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  9. ↑ National Championships and Olympic trials. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2008-07-13. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  10. ↑ Simon Turnbull: Athletics: Rutherford lifts himself with hopes of history. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2008-07-27. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  11. ↑ No Olympic medal for Rutherford. iliffe.portalconstructor.co.uk. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (ang.).
  12. ↑ Anna Kessel: Greg Rutherford makes his great leap forward. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2009-08-21. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  13. ↑ a b Cass Jones: London 2012: Greg Rutherford overcomes injury to clinch gold. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2012-08-05. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  14. ↑ GB quartet seal stunning bronze. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2009-09-22. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  15. ↑ a b Commonwealth Games – Rutherford leaps to silver. uk.eurosport.yahoo.com, 2016-10-09. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  16. ↑ England beat Australia, but Ashes Trophy goes to the wire. greatcitygames.org, 2010-09-18. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  17. ↑ Eugene as it happened. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2011-06-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  18. ↑ Greg Rutherford equals British long jump record ahead of London 2012. [w:] The Guardian [on-line]. guardian.co.uk, 2012-05-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  19. ↑ Simon Turnbull: Today at the Olympics: Rutherford leaps under the radar. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2012-08-03. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  20. ↑ THE XXX OLYMPIC GAMES > LONG JUMP MEN > Results > Qualification Round. [w:] IAAF [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  21. ↑ THE XXX OLYMPIC GAMES > LONG JUMP MEN > Results > Final. [w:] IAAF [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  22. ↑ Rutherford leaps to long jump gold. [w:] ESPN [on-line]. en.espn.co.uk, 2012-08-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  23. ↑ Ennis, Farah, Rutherford light up London 2012 Olympics for GB. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 2012-08-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  24. ↑ Rutherford leaps to join British gold rush. [w:] Reuters [on-line]. uk.reuters.com, 2012-08-04. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  25. ↑ Andy Cryer: Usain Bolt wins Diamond League Paris 200m in fastest time of year. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 2013=07-06. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  26. ↑ Greg Rutherford selected for World Championships. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2013-07-30. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  27. ↑ Greg Rutherford backs Worlds selection after failing to reach final. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2013-08-14. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  28. ↑ Simon Hart: Greg Rutherford shatters British long jump record with leap of 8.51 metres in San Diego. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2014-04-25. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  29. ↑ Sean Ingle: Greg Rutherford says he will switch sports to go for Winter Olympic gold. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-02-14. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  30. ↑ Greg Rutherford sets outright British long jump record. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2014-04-25. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  31. ↑ Tom Fordyce: Glasgow 2014: Greg Rutherford leaps to Commonwealth gold. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2014-07-30. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  32. ↑ Rutherford imperious in long jump gold. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2014-08-17. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  33. ↑ Rutherford jumps indoor best for win. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2015-02-25. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  34. ↑ Greg Rutherford leads British charge in Birmingham. [w:] ESPN [on-line]. espn.co.uk, 2015-06-07. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  35. ↑ Greg Rutherford & Laura Muir win Oslo Diamond League. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 2015-06-11. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  36. ↑ Owen Gibson: Greg Rutherford wins long jump gold at world championships to join elite group. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2015-08-25. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  37. ↑ Greg Rutherford wins Zurich long jump and clinches Diamond Race title. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2015-09-03. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  38. ↑ Greg Rutherford leaps to UK indoor long jump record. [w:] Athletics Weekly [on-line]. athleticsweekly.com, 2016-02-06. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  39. ↑ European Championships: Dina Asher-Smith and Greg Rutherford win gold. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2016-07-07. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  40. ↑ Owen Gibson: Greg Rutherford wins long jump bronze but says medal is a bitter pill. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2016-08-14. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  41. ↑ The Million Pound Drop > Celebrity Games > LOUIS SMITH & GREG RUTHERFORD. themillionpounddrop.com. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-24)]. (ang.).
  42. ↑ Fake Reaction > Series 1 > Episode 2. comedy.co.uk. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  43. ↑ Frances Taylor: Great Sport Relief Bake Off: Jane Horrocks, Helen Skelton competing. [w:] Digital Spy [on-line]. digitalspy.co.uk, 2014-01-01. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  44. ↑ The Chase: Celebrity Special. itv.com. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  45. ↑ Donald McRae: Greg Rutherford: ‘UK Athletics is more of a hindrance than a help’. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2015-08-17. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  46. ↑ New baby boy for Milton Keynes Olympian Greg Rutherford and girlfriend Susie Verill. onemk.co.uk, 2014-10-20. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  47. ↑ Nicole Douglas: Olympic legend Greg Rutherford welcomes second baby: Strictly Come Dancing star shares first snap of newborn child with partner Susie Verrill and reveals adorable name. [w:] ok.co.uk [on-line]. 2017-07-14. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  48. ↑ Sophie Vokes-Dudgeon: Greg Rutherford is engaged to girlfriend Susie Verrill - see the AMAZING ring. [w:] hellomagazine.com [on-line]. 2019-05-10. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  49. ↑ Greg Rutherford Milton Keynes 'Leaping Man' statue completed. [w:] BBC [on-line]. bbc.com, 2014-06-09. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie olimpijscy w skoku w dal
Mistrzowie świata w skoku w dal

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie Europy w skoku w dal

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie igrzysk Wspólnoty Narodów w skoku w dal
Mistrzowie Diamentowej Ligi w skoku w dal

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ Nie przyznano
Europejski lekkoatleta roku
Występ roku w skoku w dal
Mistrzowie Europy U20 w skoku w dal
Europejskie Igrzyska Juniorów
Mistrzostwa Europy juniorów
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Greg_Rutherford&oldid=71122129”