Granica jednostronna

Granica jednostronna jest wspólną nazwą dla granicy lewostronnej i prawostronnej. Jeżeli granice lewo- i prawostronna istnieją i są sobie równe, to są one granicą obustronną; twierdzenie odwrotne też jest prawdziwe: jeżeli istnieje granica obustronna to obie granice jednostronne istnieją i są jej równe (o ile punkt, w którym obliczamy granice jest odpowiednio lewostronnym lub prawostronnym punktem skupienia dziedziny funkcji).

Definicje[edytuj | edytuj kod]

Liczba jest granicą lewostronną (odpowiednio: prawostronną) funkcji w lewostronnym (odpowiednio: prawostronnym) punkcie skupienia dziedziny, co zapisuje się

przy (odpowiednio: przy )

lub

(odpowiednio: ),

gdy spełnione są warunki określone w jakiejkolwiek z następujących dwu równoważnych definicji:

definicja Heinego
dla każdego ciągu takiego, że dla dowolnego (odpowiednio: )   oraz ciąg wartości funkcji dąży do przy
definicja Cauchy’ego
(odpowiednio: ).

Jeśli w punkcie x0 funkcja f ma nieskończoną granicę jednostronną, to prosta x = x0 nazywa się asymptotą pionową funkcji f[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Granica i ciągłość funkcji [online], s. 5 [dostęp 2018-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-27].