Grażyna Bernatowicz
.JPG) Grażyna Bernatowicz (2013) | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 marca 1946 |
|---|---|
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres | od 2000 |
| Ambasador RP w Hiszpanii | |
| Okres | od 2002 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres | od 28 listopada 2007 |
| Ambasador RP w Czechach | |
| Okres | od 11 czerwca 2013 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        | |
Grażyna Maria Bernatowicz (ur. 12 marca 1946 w Warszawie) – polska politolog i dyplomata, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2000–2002, 2007–2013), ambasador w Hiszpanii (2002–2007) i Czechach (2013–2017).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1968 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizowała się w prawie międzynarodowym. W 1971 odbyła podyplomowe studia dziennikarskie[1]. W 1975 uzyskała stopień naukowy doktora nauk politycznych na podstawie pracy o zewnętrznych i wewnętrznych uwarunkowaniach polityki zagranicznej Hiszpanii[2]. W 1992 otrzymała stopień doktor habilitowanego z zakresu politologii, przedstawiając rozprawę pt. Droga Grecji, Hiszpanii i Portugalii do wspólnej Europy. Praca ta otrzymała Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych[1]. Opublikowała kilkadziesiąt prac naukowych z zakresu m.in. integracji europejskiej.
W latach 1971–1993 pracowała w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (dochodząc do stanowiska docenta)[1]. W 1993 została zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, początkowo jako doradczyni ministra i zastępczyni dyrektora Departamentu Badań Strategicznych. Następnie koordynowała prace Departamentu Integracji Europejskiej[1][2]. Od 2000 do 2002 pełniła funkcję podsekretarza stanu, odpowiadając za sprawy organizacji międzynarodowych, ekonomiczne i prawne. Następnie do 30 września 2007 zajmowała stanowisko ambasadora RP w Hiszpanii; była jednocześnie akredytowana w Andorze.
W listopadzie 2007 ponownie została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w MSZ (ds. parlamentarnych, polityki europejskiej i praw człowieka). Odeszła z niego w marcu 2013 w związku z planowanym objęciem kierownictwa placówki dyplomatycznej w Czechach. Na stanowisko to została mianowana 11 maja 2013[3], misję rozpoczęła 11 czerwca 2013. 20 grudnia 2017 zakończyła pełnienie tej funkcji[4], przechodząc na emeryturę.
Pracowała też jako nauczycielka akademicka, była m.in. profesorem na Wydziale Prawa Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie[5].
Zna język hiszpański i angielski. Matka dwójki dzieci[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2013[6][7]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi – Portugalia, 2008[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi – Węgry, 2009[9]
- Oficer Orderu Narodowego Zasługi – Malta, 2009[10]
- Komandor Orderu Świętego Karola – Monako, 2012[11]
- Komandor z Gwiazdą Orderu Zasługi – Norwegia, 2012[12]
- Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka – Portugalia, 2012[13]
- Komandor Orderu Zasługi Dyplomatycznej – Rumunia, 2012[14]
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Jako Grażyna Bernatowicz-Bierut
- Eksperyment chilijski. Tło i perspektywy, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1971
- Hiszpania a wspólny rynek, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1972
- Chile. Rewolucja parlamentarna?, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973
- Nowe elementy w powojennej polityce zagranicznej Hiszpanii, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1973
- Hiszpania we współczesnym świecie: 1945–1975, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978
- Polityka wewnętrzna i zagraniczna Portugalii po II wojnie światowej: 1945–1980, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1982
- Partie socjaldemokratyczne Europy. Zarys encyklopedyczny (wspólnie z Władysławem Michalskim i Instytutem Ruchu Robotniczego WSNS przy KC PZPR), Książka i Wiedza, Warszawa 1982
- Eastern Europe and the European Mediterranean countries, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1991
- Jako Grażyna Bernatowicz
- Stosunki polsko-włoskie 1944–1989, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1990
- Współpraca polityczna, gospodarcza i wojskowa Włoch z Republiką Federalną Niemiec, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1990
- Droga Grecji, Hiszpanii i Portugalii do wspólnej Europy, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1991
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 52/ [online], sejm.gov.pl, 7 listopada 2012 [dostęp 2022-01-02].
- ↑ a b Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 9/, sejm.gov.pl, 15 stycznia 2002 [zarchiwizowane 2022-01-02].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 maja 2013 r. nr 110-23-2013 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2013 r. poz. 701).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2017 r. nr 110.97.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1170).
- ↑ Dr hab. Grażyna Bernatowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-01-02].[martwy link]
- ↑ Odznaczenia z okazji Święta Narodowego 3 Maja, prezydent.pl, 3 maja 2013 [zarchiwizowane 2013-07-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 kwietnia 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 511).
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas [online], dre.pt, 26 lutego 2009 [dostęp 2010-09-12] (port.).
- ↑ 44/2009. (III. 28.) KE határozata, kitüntetés adományozásáról [online], kozlonyok.hu, 28 marca 2009 [dostęp 2012-04-12] (węg.).
- ↑ Gazzetta tal-Gvern ta' Malta / The Malta Government Gazette Nru./No. 18,545, doi-archived.gov.mt, 9 lutego 2010, s. 1312 [zarchiwizowane 2013-12-02] (malt. • ang.).
- ↑ Ordonnance Souveraine n° 4.047 du 20 novembre 2012 portant nominations dans l’Ordre de Saint-Charles [online], legimonaco.mc, 23 listopada 2012 [dostęp 2013-12-10] (fr.).
- ↑ Årsberetning 2012. Det kongelige hoff [online], kongehuset.no, marzec 2013, s. 44–45 [dostęp 2013-12-05] (norw.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas [online], ordens.presidencia.pt [dostęp 2012-08-22] (port.).
- ↑ Cancelaria Ordinelor: Persoane Decorate [online], presidency.ro [dostęp 2019-02-13] (rum.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Podsekretarz Stanu Grażyna Maria Bernatowicz, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2012-05-08].
- Dr hab. Grażyna Bernatowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-01-02].[martwy link]