Gottfried Heinrich Krohne

Gottfried Heinrich Krohne
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1703
Drezno

Data i miejsce śmierci

30 maja 1756
Weimar

Narodowość

niemiecka

Praca
Styl

barok

Gottfried Heinrich Krohne (ur. 26 marca 1703 w Dreźnie, zm. 30 maja 1756 w Weimarze) – niemiecki architekt okresu baroku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na temat młodości i edukacji Krohnego nie zachowały się żadne przekazy[1]. Wiadomo jednak, że Krohne wspierany był przez swoją matkę chrzestną Marię Magdalenę Bähr – żonę budowniczego drezdeńskiego kościoła Najświętszej Maryi Panny (niem. Frauenkirche) George'a Bähra a także przez saksońskiego architekta barokowego Davida Schatza[1].

Był nadwornym budowniczym (niem. Hofbaumeister) książąt Sachsen-Weimar. W 1726 pracował przy wieży pałacu weimarskiego[1]. W 1729 książę Ernst August sfinansował jego podroż studialna do Wiednia, a po powrocie Krohne przeprowadził się do Weimaru[1]. Książę Ernst August zlecał Krohnemu budowę wielu pałacyków myśliwskich i obiektów małej architektury, narzucając im preferowany przez siebie charakter militarny[1]. Wiele z pałacyków nie zostało nigdy ukończonych, cześć zbudowanych nie otrzymała należytego wykończenia z braku środków finansowych oraz z powodu zmiennych kaprysów budowlanych władcy[1]. Od 1741 Krohne pracował jako architekt krajowy (niem. Landbaumeister) w Eisenach, a od 1743 był odpowiedzialny za wszystkie projekty nowo budowanych kościołów[1]. W 1744 został głównym budowniczym krajowym (niem. Oberlandbaumeister) w Sachsen-Weimar i Eisenach[1].

Krohne pracował również dla wielu innych książąt, władców mniejszych państw na terenie ówczesnej Turyngii: w Großvarguli (1727), Gerze (1731), Großkochberg (1731–1732) i w północnej Frankonii (1735–1734)[1]. Do jego najważniejszych projektów należą plany całkowitej przebudowy miasta Ilmenau, po pożarze w 1752, który całkowicie zniszczył miasto[2].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Krohne specjalizował się w dekoracjach fasadowych oraz w projektowaniu wnętrz salonowych[1]. Jego projekty pałacyków należą do udanych, natomiast większe obiekty zdradzają jego słabości jako architekta, np. kopuła kościoła cystersów w Langheim (1738–1739) jest jedynie elementem zewnętrznym świątyni[1].

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

G.H. Krohne: Amtshaus w Ilmenau
G.H. Krohne: pałac w Molsdorf

Krohne był architektem lub współarchitektem następujących gmachów:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Joachim Holtz: Krohne, Gottfried Heinrich. W: Neue Deutsche Biographie. T. 13. 1982, s. 69-71. (niem.).
  2. a b Ilmenau: Geschichte der Alten Försterei. [dostęp 2010-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (niem.).
  3. Hans Müller: Thüringen: Landschaft, Kultur und Geschichte im "grünen Herzen" Deutschlands. DuMont Reiseverlag, 2000, s. 176. ISBN 3-7701-3848-1. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  4. Ilmenau: Amtshaus. [dostęp 2010-10-03]. (niem.).
  5. Ilmenau: Chronik von Ilmenau. [dostęp 2010-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (niem.).
  6. a b Stiftung Thüringer Schlösser und Gärten: Gottfried Heinrich Krohne. [dostęp 2010-10-03]. (niem.).
  7. Archinform: Creuzburg. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  8. Archinform: Stadtschloss-Residenzschloss. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  9. Archinform: Castle. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  10. Archinform: Langheimer Hof. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  11. Archinform: Molsdorf Castle. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  12. Archinform: Ettersburg Castle. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  13. Archinform: Residenzschloss. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).
  14. Archinform: Belverder Castle. [dostęp 2010-10-02]. (niem.).

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]

  • Hans-Herbert Möller: Gottfried Heinrich Krohne und die Baukunst des 18. Jahrhunderts in Thüringen. Berlin: 1956.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]