Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniu

Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniu
Symbol zabytku nr rej. A/1376
Ilustracja
Widok od strony Rynku Nowomiejskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Adres

Rynek Nowomiejski 8

Ukończenie budowy

1489

Ważniejsze przebudowy

XVIII wiek

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniu”
Ziemia53°00′40,35″N 18°36′40,00″E/53,011208 18,611111

Gospoda Pod Modrym Fartuchem w Toruniukamienica znajdująca się w zachodniej pierzei Rynku Nowomiejskiego w Toruniu, pod numerem 8[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według tradycji budynek zbudowała w 1489 roku rodzina Szalitów[1]. Obecny wygląd barokowy uzyskał w XVIII wieku. Nieznany jest wygląd poprzedniej kamienicy, w której mieściła się gospoda[2]. W gospodzie gościły królowie Kazimierz IV Jagiellończyk i Jan I Olbracht[3]. Prawdopodobnie w 1807 roku gospodę odwiedził Napoleon Bonaparte[1]. W okresie międzywojennym gospoda była zaniedbana. Kontrola z 1929 roku wykazała, że sale były brudne, część pomieszczeń była źle oświetlona, a podłoga balkonu częściowo przegniła, przez co groziła bezpieczeństwu publicznemu[4]. Gospoda została zniszczona podczas II wojny światowej. W 1945 roku Niemcy, planujący przekształcić gospodę w restaurację, zlikwidowali podziały wewnętrzne na kondygnacjach. Po II wojnie światowej wykazano, że ściany obwodowe (poza fasadą) są silnie odchylone i nadają się wyłącznie do rozbiórki. Ponadto uszkodzone były dach i stropy. W latach 50. zdecydowano się na remont kamienicy. Remont budynku zakończył się w 1959 roku[5]. Obecnie w budynku mieści się restauracja[6].

Odniesienia w kulturze[edytuj | edytuj kod]

  • Literat Tadeusz Petrykowski poświęcił gospodzie wiersz pt. Pod Modrym Fartuszkiem[7].
  • Pisarka Maria Bogusławska napisała powieść historyczną pt. Gospoda pod Modrym Fartuszkiem. Utwór początkowo nazywał się Gospoda pod Złotym Pierścieniem i był wydawany w odcinkach w Słowie Pomorskim w latach 1921–1922. W 1922 roku w Warszawie ukazało się pierwsze wydanie powieści, następne w 1946 roku w Toruniu[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Gospoda Pod Modrym Fartuchem. turystyka.torun.pl. [dostęp 2022-01-01].
  2. Szot 2007 ↓, s. 16–17.
  3. Szot 2007 ↓, s. 28.
  4. Zulewska 2017 ↓, s. 65.
  5. Szot 2007 ↓, s. 29.
  6. Gospoda Pod Modrym Fartuchem. zwiedzajtorun.pl. [dostęp 2022-01-01].
  7. Zulewska 2017 ↓, s. 64.
  8. Kazimierz Przybyszewski: Autorka powieści o Modrym Fartuszku. express.bydgoski.pl. [dostęp 2022-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-03)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joanna Szot. Pierzeje Rynku Nowomiejskiego w Toruniu - historia przekształceń. „Rocznik Toruński”. 34, 2007. 
  • Barbara Zulewska. Dziedzictwo „ufortyfikowanej knajpy” Działalność wybranych hoteli i lokali gastronomicznych Torunia w latach 1920–1939. „Rocznik Toruński”. 44, 2017.