Giovanni Battista Bononcini

Giovanni Battista Bononcini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1670
Modena

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1747
Wiedeń

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, wiolonczelista

Multimedia w Wikimedia Commons
Astianatte, ok. 1727

Giovanni Battista Bononcini (ur. 18 lipca 1670 w Modenie, zm. 9 lipca 1747 w Wiedniu) – włoski kompozytor późnego baroku.

Pochodził z muzycznej rodziny Bononcinich. Jego ojciec, Giovanni Maria Bononcini, był skrzypkiem i kompozytorem. Jego młodszy brat, Antonio Maria Bononcini, także był kompozytorem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bononcini młodszy urodził się w Modenie.

Jego dzieła to przede wszystkim opery, msze i marsz żałobny (Funeral anthem for the Duke of Marlborough). Jedną z jego oper był Xerse (Kserkses), zaadaptowany potem przez Georga Friedricha Händla. Bononcini grał na wiolonczeli i opublikował w 1685 roku pierwszy zbiór utworów na ten instrument (Bolonia).

Bononcini był w latach 1687-1691 kapelmistrzem w kościele San Giovanni in Monte w Bolonii. Następnie jego kariera wiodła przez: Mediolan, Rzym, Wiedeń, Berlin i od 1720 do 1732 Londyn, gdzie konkurował z Händlem. Wspólnie z nim i Filippem Amadeim skomponował operę pasticcio Mucjusz Scaevola, wystawioną w Royal Opera House w 1721 roku.

Oskarżono go o plagiaty muzyczne i dowiedziono mu winy, z tego więc powodu opuścił Londyn. Zmarł w Wiedniu w biedzie.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Opery[edytuj | edytuj kod]

  • Il trionfo di Camilla (1696)
  • Astarto (1720)
  • L'odio e l'amore (1721)
  • Muzio Scevola – akt II (1721)
  • Griselda (1722)
  • Erminia (1723)
  • Astianatte (1727)

Inne utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Messe brevi (1688)
  • Divertimenti da camera (1722)
  • XII Sonate camerali (1732)
  • Lidio, schernito amante (cantata)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giovanni_Battista_Bononcini&oldid=73339071”