Gieorgij Nikiforow
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | pisarz |
Gieorgij Konstantinowicz Nikiforow, ros. Георгий Константинович Никифоров (ur. 7 czerwca 1884 w Saratowie, zm. 1939) − rosyjski i radziecki pisarz[1]. W okresie czystek stalinowskich był represjonowany; pośmiertnie zrehabilitowany[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Początkowo pisał realistyczno-obyczajowe nowele o życiu robotników, mieszczaństwa i inteligencji, następnie powieści agitacyjne oraz o budowie socjalizmu. Stworzył także powieść historyczną Mistrz i utwory dla dzieci[3]. Członek grup literackich Kuznica i Oktiabr'[1].
Wybrane powieści:
- Szare dni (1925)
- Iwan Brynda (1925)[3]
- Pod latarnią (1927)[1]
- Kobieta (1929)[1]
- Miłość budowniczych jutra (1929)[3]
- Przeciwny wiatr (1930)[1]
- Jedność (1933)[1]
- Mistrz (1935−1937)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Никифоров Георгий Константинович. [w:] Яндекс словари [on-line]. [dostęp 2013-09-10]. (ros.).
- ↑ НИКИ́ФОРОВ, Георгий Константинович. [w:] Краткая литературная энциклопедия [on-line]. [dostęp 2013-09-10]. (ros.).
- ↑ a b c Nikiforow Gieorgij Konstantinowicz. [w:] Onet.WIEM [on-line]. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).