Gianni Amelio

Gianni Amèlio

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1945 San Pietro Magisano
Zawód	reżyser, scenarzysta
Lata aktywności	od 1966

Gianni Amelio (ur. 20 stycznia 1945 w San Pietro Magisano) - włoski reżyser i scenarzysta filmowy i telewizyjny, uchodzący za jednego z czołowych twórców kina europejskiego^[1].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 49. MFF w Wenecji (1992) oraz na 48. MFF w Cannes (1995). Przewodniczył jury sekcji „Horyzonty” na 74. MFF w Wenecji (2017).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Reżyser[edytuj | edytuj kod]

• 1970 - Koniec gry
• 1973 - Miasto słońca
• 1976 - Bertolucci według kina
• 1978 - Śmierć przy pracy
• 1979 - Efekty specjalne
• 1979 - Mały Archimedes
• 1982 - Cios w serce
• 1988 - Chłopcy z ulicy Panisperna
• 1990 - Otwarte drzwi
• 1992 - Złodziej dzieci
• 1994 - Lamerica
• 1998 - Echa dzieciństwa
• 2004 - Klucze do domu
• 2006 - Zagubiona gwiazda
• 2011 - Pierwszy człowiek
• 2013 - Samotnik
• 2014 - Felice chi è diverso
• 2017 - Czułość
• 2020 - Hammamet
• 2022 - Władca mrówek

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Sebastiano Gesù: Raccontare i sentimenti. Il Cinema di Gianni Amelio. Giuseppe Maimone Editore, Katania, 2007. ISBN 978-88-7751-274-1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Gianni Amelio w bazie IMDb (ang.)
• Gianni Amelio w bazie Filmweb