George Oliver
.jpg) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Doktor nauk medycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| lekarz praktyk[2] | |
George Oliver (ur. 13 kwietnia 1841, zm. 27 grudnia 1915) – angielski lekarz i fizjolog[1]. W swojej pracy naukowej, razem z Edwardem Schäferem, odkrył wpływ nadnerczy na obwodowe ciśnienie krwi.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1841 w Middleton-in-Teesdale (Wielka Brytania). Jego ojciec był chirurgiem. Medycynę studiował na University College London. Tytuł Bachelor of Medicine (najniższy stopień zawodowy w Anglii) otrzymał w 1865, w 1873 zdał egzamin doktorski, otrzymując złoty medal. W 1887 został członkiem Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie[1].
Badania naukowe[edytuj | edytuj kod]
W swojej pracy naukowej był pod wpływem Williama Sharpeya, profesora anatomii i fizjologii z Londynu[1][3].
George Oliver prowadził głównie badania nad układem krążenia, współpracując przede wszystkim z fizjologiem z Edynburga, Edwardem Schäferem. Ich najważniejszym wspólnym odkryciem było stwierdzenie, że wyciągi z nadnercza powodują wzrost ciśnienia krwi[2]. Jednocześnie postawili hipotezę, że jest to spowodowane działaniem wyciągu na mięśniówkę naczyń krwionośnych. Późniejsze badania potwierdziły odkrycia Brytyjczyków, zaś substancją czynną okazała się adrenalina; Oliver i Schäfer nie opisali jednak mechanizmu jej wydzielania ani nie wyizolowali tego związku[4].
Oliver skonstruował ponadto własne modele hemacytometru, hemoglobinometru, arteriometru i sfigmomanometru, wprowadził także nowy typ papierków do badania moczu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Dr. George Oliver, 1841–1915. „Nature”. 147, s. 451, 12 kwietnia 1941. DOI: 10.1038/147451b0. (ang.).
- ↑ a b Brzeziński 2000 ↓, s. 377.
- ↑ a b Richard D. French: Oliver, George. [w:] Complete Dictionary of Scientific Biography [on-line]. encyclopaedia.com. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
- ↑ Brzeziński 2000 ↓, s. 280.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Brzeziński (red.): Historia medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2000. ISBN 83-200-2416-1.