George Burns (baseballista)
 | |||||||||||||||||
| pierwszobazowy | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | George Henry Burns | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Tioga George | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1893 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 1978 | ||||||||||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||||||||||
| Debiut | 14 kwietnia 1914 | ||||||||||||||||
| Ostatni występ | 26 września 1929 | ||||||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||||||
| Średnia uderzeń | 0,307 | ||||||||||||||||
| Uderzenia | 2018 | ||||||||||||||||
| RBI | 951 | ||||||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
George Henry Burns (ur. 31 stycznia 1893, zm. 7 stycznia 1978) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 16 sezonów w Major League Baseball.
W MLB zadebiutował 14 kwietnia 1914 jako zawodnik Detroit Tigers[1]. W marcu 1918 przeszedł do New York Yankees, jednak jeszcze tego samego dnia został oddany do Philadelphia Athletics za 6 tysięcy dolarów[1]. W sezonie 1918 zaliczył najwięcej uderzeń (178) i wszystkich baz ogółem (236)[2]. 29 maja 1920 został sprzedany za 10 tysięcy dolarów do Cleveland Indians[1]. W tym samym roku wystąpił w pięciu meczach World Series, w których Indians pokonali Brooklyn Robins 5–2 (grano wówczas w systemie best-of-nine)[3][4]. W grudniu 1921 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Boston Red Sox[1].
18 kwietnia 1923 został pierwszym baseballistą, który zaliczył uderzenie na nowo wybudowanym Yankee Stadium, zaś 14 września 1923 w spotkaniu z Cleveland Indians jako trzeci zawodnik w historii MLB rozegrał unassisted triple play[1][5]. W styczniu 1924 w ramach kolejnej wymiany przeszedł do Cleveland Indians[6]. W sezonie 1926 zaliczając w American League najwięcej uderzeń (216) i double'ów (64) oraz ze średnią uderzeń 0,358 (5. wynik w lidze), zaliczając 115 RBI (3. wynik w lidze) i 145 single'ów (3. wynik w lidze), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[7][8]. Występował jeszcze w New York Yankees i Philadelphia Athletics; w 1929 wystąpił w jednym meczu World Series, w których Athletics pokonali Chicago Cubs 4–2[6][9].
W późniejszym okresie był między innymi grającym menadżerem w zespołach Minor League Baseball, a także zastępcą szeryfa w Hrabstwie King w latach 1947–1968[1]. Zmarł 7 stycznia 1978 w wieku 84 lat[1].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- MVP American League (1926)[8]
- 2-krotny zwycięzca w World Series (1920, 1929)[3][9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g George Burms Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ George Burns Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ a b 1920 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ 1920 World Series. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ Unassisted Triple Plays. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ a b George Burns Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ 1926 American League Batting Leaders. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ a b 1926 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
- ↑ a b 1929 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).