Genuine investment

Genuine investment (prawdziwe inwestycje) – koncepcja z zakresu ekonomii dobrobytu. Jako instrument polityki społecznej jest miarą zmian w poziomie dobrobytu w danym społeczeństwie, definiowaną jako społeczna wartość zmian netto w zasobach kapitału danej gospodarki. Pojęcie kapitału jest w ramach koncepcji genuine investment szeroko zdefiniowane i obejmuje kapitał produkcyjny, kapitał ludzki, wiedzę i kapitał naturalny.

Koncepcja[edytuj | edytuj kod]

Autorem koncepcji genuine investment jest Partha Dasgupta. Istniała ona jednak już wcześniej, np. pod nazwą genuine domestic savings[1]. Definiuje on ją jako społeczną wartość zmian netto w zasobach kapitałowych gospodarki, przy wzięciu pod uwagę różnych kategorii kapitału – kapitału produkcyjnego, ludzkiego, naturalnego i wiedzy publicznej[2]. Jeśli genuine investment jest dodatnie, poziom dobrobytu wzrasta. Jeśli pozostaje dodatnie, można mówić o zrównoważonym rozwoju[3].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku grupa ekonomistów zastosowała koncepcję genuine investment szacując jego wartość dla kilku krajów i porównując z konwencjonalnymi miarami rozwoju gospodarczego[4]. Jako proxy inwestycji w poszczególnych kategoriach kapitału autorzy użyli: inwestycje wewnętrznych netto (kapitał produkcyjny), wydatki na edukację (kapitał ludzki), koszty emisji dwutlenku węgla, wyczerpanie zasobów energii, kopalin i wycinka lasów (kapitał naturalny). Autorzy stwierdzili, iż konwencjonalne miary rozwoju gospodarczego (PKB) zawyżają rzeczywiste zmiany w poziomie dobrobytu społeczeństw.

Podobne obliczenia dla większej liczby krajów były przeprowadzane już wcześniej[1].

Problemy[edytuj | edytuj kod]

Rozpoznano następujące problemy koncepcji genuine investment:

  • niedocenienie kapitału naturalnego (aż do traktowania go jak dobra wolne)[4],
  • nieliniowe zależności między wartością kapitału naturalnego a jego stanem[4],
  • mało realistyczne założenie wymienności poszczególnych rodzajów kapitału[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kirk Hamilton, Michael Clemens. Genuine Savings Rates in Developing Countries. „World Bank Economic Review”. 13(2), s. 333-356, 1999. 
  2. Partha Dasgupta: Human Well-Being and the Natural Environment. Oxford: Oxford University Press, 2001, s. xxi. ISBN 0-19-924788-9.
  3. Partha Dasgupta, Karl-Göran Mäler. Net national product, wealth, and social well-being. „Environment and Development Economics”. 5, s. 69-93, 2000. 
  4. a b c Kenneth Arrow, Partha Dasgupta, Lawrence Goulder, Gretchen Daily i inni. Are We Consuming Too Much?. „The Journal of Economic Perspectives”. 18(3), s. 147-172, 2004.