Gail Sherriff Chanfreau

Gail Sheriff Chanfreau

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1945 Australia
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1962
Zakończenie kariery	1998
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	41
Najwyżej w rankingu	56 (5 grudnia 1976)
Australian Open	QF (1967, 1972)
Roland Garros	QF (1968, 1971)
Wimbledon	3R (1966, 1970)
US Open	3R (1971)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	50
Australian Open	SF (1968, 1972)
Roland Garros	W (1967, 1970, 1971, 1976)
Wimbledon	SF (1971, 1975)
US Open	F (1971)

Gail Chanfreau (z domu Sherriff; ur. 3 kwietnia 1945 w Bondi (Nowa Południowa Walia), Australia) – australijska i francuska tenisistka. Pod nazwiskiem Chanfreau grała w latach 1969–1975, jako Gail Lovera w latach 1976–2005, a od 2005 roku nosi nazwisko Gail Benedetti^[1]. Znana jest przede wszystkim z występów deblowych, w których aż cztery razy zwyciężyła French Open – w 1967, 1970 i 1971 z Françoise Durr, a w 1976 z Fiorellą Bonicelli. Jej ulubionym turniejem był właśnie ten rozgrywany w Paryżu, gdzie na 17 występów aż 12 razy dochodziła co najmniej do ćwierćfinału. Wystąpiła w barwach Australii w rozgrywkach Fed Cup w 1966 roku, natomiast w latach 1969–1980 grała już w reprezentacji Francji. Pochodzi z tenisowej rodziny, którą zapoczątkował tata Ross Sherriff (ur. 1919 rok), a kontynuował starszy brat Frederick Sherriff (ur. 1943) i młodsza siostra Carol Sherriff (ur. 1946)^[2].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Gail Sherriff urodziła się w Australii, ale wyemigrowała do Francji w 1968 roku, w którym to poślubiła francuskiego tenisistę Jeana-Baptiste’a Chanfreau. Od tego momentu występowała w barwach Francji.

W 1963 roku wygrała deblowy juniorski Australian Championschips w parze z Patricią McClenaughan. Starty seniorskie rozpoczęła w 1962 roku i już po dwóch latach, w styczniu 1964 roku, wystąpiła w finale gry pojedynczej i podwójnej w turnieju Australian Hardcourt Championships w Hobart. Rok później (trzy miesiące przed swoimi dwudziestymi urodzinami) wygrała swój pierwszy tytuł w singlu. W decydującym meczu w Adelaidzie pokonała czołową tenisistkę świata Billie Jean Moffitt (później King) 2:6, 6:4, 6:1.

W 1967 roku w parze z Françoise Durr wygrały French Championships. W ćwierćfinale pokonały znakomity brytyjski duet Ann Haydon-Jones–Virginia Wade 6:4, 2:6, 7:5, w walce o finał odprawiły parę australijską Judy Tegart–Lesley Turner 7:5, 6:2, a w decydującym meczu nie miały już najmniejszych problemów z Annette Van Zyl i Pat Walkden 6:2, 6:2.

Podczas singlowych rozgrywek na Wimbledonu w 1967 roku odpadła już w pierwszej rundzie, więc wystąpiła w „turnieju pocieszenia” Wimbledon Plate. Tam z kolei poradziła sobie świetnie dochodząc aż do finału – przegrała w nim z Patti Hogan 2:6, 7:9.

Po rozpoczęciu ery open Gail Chanfreau nie zwolniła tempa. W 1969 roku wygrała prestiżowy turniej w Indianapolis zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W singlu pokonała Lindę Tuero 6:2, 6:2, a w deblu (wspólnie z Lesley Turner Bowrey) Emilie Burrer i ponownie Tuero 6:0, 10:8. Rok później Tuero zrewanżowała się Chanfreau w finale tego samego turnieju wynikiem 5:7, 1:6.

Najlepszym sezonem w karierze był dla Chanfreau rok 1971. W grze pojedynczej osiągnęła ćwierćfinał French Open i trzecią rundę US Open, wygrała tytuł w Monte Carlo (w finale pokonała Betty Stöve 6:4, 4:6, 6:4) oraz doszła do finału w Katanii (porażka z Virginią Wade 0:6, 3:6). W grze podwójnej obroniła mistrzostwo w Paryżu, doszła do finału US Open i zaliczyła też półfinał Wimbledonu. Wygrała ponadto turniej w Katanii oraz osiągnęła finały w Christchurch, Newport, Wenecji i Cincinnati.

W 1972 roku na mączce w Barcelonie po raz drugi w erze otwartego tenisa triumfowała w obydwu kategoriach. W grze pojedynczej wygrała ze swoją rodaczką Nathalie Fuchs 6:1, 6:4, a w deblu, u boku Fuchs, pokonała Michèle Gurdal i Monique Van Haver 6:4, 6:2. W 1973 roku nie występowała ze względu na urlop macierzyński. Rok po urodzeniu dziecka odniosła ostatnie zwycięstwo w singlu podczas turnieju w Aix-en-Provence, a ostatni finał osiągnęła dwa lata później w Gstaad. W turniejach gry podwójnej radziła sobie lepiej, gdyż w 1974 roku po raz czwarty w karierze wystąpiła w finale French Open. Tym razem, po raz pierwszy, przegrała decydujący mecz – wspólnie z Katją Ebbinghaus przegrały z Chris Evert i Olgą Morozową 4:6, 6:2, 1:6. Dwa lata później sięgnęła po czwarty trium na paryskich kortach. Wspólnie z Fiorellą Bonicelli pokonały parę Kathleen Harter–Helga Niessen Masthoff 6:4, 1:6, 6:3. W 1978 roku po raz ostatni udało się Gail Chanfreau Lovera osiągnąć finał wielkoszlemowej imprezy. Podczas French Open 1978 wspólnie z Lesley Turner Bowrey przegrały jednak z Mimą Jaušovec i Virginią Ruzici 7:5, 4:6, 6:8. Było to zderzenie pokoleń, gdyż Lovera miała wówczas 33 lata, Turner Bowrey prawie 36, a ich rywalki 22 i 23.

Ostatni mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego zaliczyła w sezonie 1982 podczas French Open. W 1984 roku zagrała tam po raz ostatni, ale nie przeszła eliminacji. Starty w zawodach gry podwójnej zakończyła w 1984 roku. Później zdarzały jej się pojedyncze występy w małych turniejach ITF (1989, 1991, 1994, 1998), lecz bez żadnych sukcesów.

Ostatni mecz singlowy rozegrała w grudniu 1990 roku, kiedy to przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju ITF we francuskim Le Harve z Holenderką Amy Van Buuren 7:5, 4:6, 2:6. Miała wówczas ponad 45 lat. Ostatni pojedynek deblowy rozegrała w kwietniu 1998 roku, w parze z trzydzieści sześć lat młodszą Sophie Lefèvre, przegrywając ćwierćfinał turnieju ITF w Gelos z Ancą Dumitrescu i Kelly Liggan 6:3, 5:7, 1:6.

Po zakończeniu występów w oficjalnych turniejach tenisowych z powodzeniem rywalizuje wśród emerytowanych tenisistek. Była sklasyfikowana na pierwszym miejscu rankingu w kategorii kobiet powyżej 65. roku życia w latach 2011–2013, a w 2015 powyżej siedemdziesięciu lat. W tej kategorii wiekowej rok 2018 zakończyła na drugim miejscu.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

17 grudnia 1968 roku w Sydney wyszła za mąż za francuskiego tenisistę Jeana-Baptiste’a Chanfreau, z którym grała w mikście trzykrotnie podczas French Open (w 1968 roku doszli do ćwierćfinału, a w 1967 i 1972 – do drugiej rundy), trzykrotnie podczas Wimbledonu (1967 – pierwsza runda, 1968 – druga, 1969 – trzecia) i raz podczas Australian Open (1969 – pierwsza runda). W październiku 1973 urodziła córkę Carol Ann. W 1974 i 1975 roku podczas Wimbledonu, w 1975 podczas US Open i w 1980 podczas French Open grała w mikście z innym francuskim tenisistą, Jeanem Loverą, swoim późniejszym drugim mężem. Z Loverą pobrali się 12 lutego 1976 roku w Champagnier we Francji. Długo po zakończeniu kariery, 29 września 2005 roku, w Ville-di-Pierrabugno na Korsyce po raz trzeci wyszła za mąż, został nim Jean-Philippe Benedetti.

Finały wielkoszlemowe w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Partnerka	Przeciwniczki w finale	Wynik
Zwyciężczyni	1967	French Open	Françoise Durr	Annette Van Zyl Pat Walkden	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	1970	French Open	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	6:1, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	1971	French Open	Françoise Durr	Helen Gourlay Kerry Harris	6:4, 6:1
Finalistka	1971	US Open	Françoise Durr	Rosie Casals Judy Tegart	6:3, 6:3
Finalistka	1974	French Open	Katja Burgemeister	Chris Evert Olga Morozowa	4:6, 6:2, 1:6
Zwyciężczyni	1976	French Open	Fiorella Bonicelli	Kathleen Harter Helga Niessen Masthoff	6:4, 1:6, 6:3
Finalistka	1978	French Open	Lesley Bowrey	Mima Jaušovec Virginia Ruzici	7:5, 4:6, 6:8

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 66 (41–25)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 28 (14–14)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	26 stycznia 1964	Hobart	Ceglana	Madonna Schacht	6:1, 6:8, 8:10
Zwyciężczyni	1.	2 stycznia 1965	Adelaide	Trawiasta	Billie Jean Moffitt	2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni	2.	14 marca 1965	Kair	Ceglana	Jacqueline Rees-Lewis	6:4, 6:1
Finalistka	2.	21 marca 1965	Aleksandria	Ceglana	Madonna Schacht	3:6, 6:2, 5:7
Zwyciężczyni	3.	28 marca 1965	Menton	Ceglana	Virginia Wade	6:4, 4:6, 6:2
Zwyciężczyni	4.	3 maja 1965	Paryż	Ceglana	Fay Toyne	6:3, 1:6, 6:3
Finalistka	3.	31 maja 1965	Bruksela	Ceglana	Julie Heldman	7:9, 1:6
Finalistka	4.	17 sierpnia 1965	Kitzbühel	Ceglana	Annette Van Zyl	4:6, 3:6
Finalistka	5.	24 sierpnia 1965	Sankt Moritz	Ceglana	Edda Buding	1:6, 6:4, 3:6
Finalistka	6.	20 marca 1966	Caracas	Ceglana	Norma Baylon	6:2, 5:7, 4:6
Finalistka	7.	27 marca 1966	Meksyk (miasto)	Ceglana	Norma Baylon	brak danych
Zwyciężczyni	5.	1 maja 1966	Buenos Aires	Ceglana	Norma Baylon	6:3, 6:3
Finalistka	8.	23 maja 1966	Bruksela	Ceglana	Judy Tegart	4:6, 4:6
Finalistka	9.	23 października 1966	Nambour	Ceglana	Lesley Turner	4:6, 4:6
Finalistka	10.	27 marca 1967	Monte Carlo	Ceglana	Helga Schultze	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	6.	2 kwietnia 1967	Aix-en-Provence	Ceglana	Jill Cottrill	7:5, 13:11
Zwyciężczyni	7.	21 maja 1967	Bruksela	Ceglana	Ingrid Loeys	4:6, 7:5, 6:1
Finalistka	11.	18 lipca 1967	Düsseldorf	Ceglana	Helga Schultze	6:3, 3:6, 0:6
Finalistka	12.	22 lipca 1967	Frinton-On-Sea	Trawiasta	Ann Haydon-Jones	0:6, 2:6
Finalistka	13.	21 sierpnia 1967	Kitzbühel	Ceglana	Françoise Durr	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	8.	30 sierpnia 1967	Bejrut	Ceglana	Vlasta Vopičková	6:1, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni	9.	18 września 1967	Versailles	Ceglana	Fay Toyne	9:7, 6:3
Zwyciężczyni	10.	24 września 1967	Paryż	Ceglana	Fay Toyne	0:6, 6:1, 6:3
Finalistka	14.	5 lutego 1968	Auckland	Trawiasta	Kerry Melville	6:8, 1:6
Zwyciężczyni	11.	10 marca 1968	Kair	Ceglana	Monique Salfati	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	12.	1 kwietnia 1968	Menton	Ceglana	Vlasta Vopičková	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	13.	7 kwietnia 1968	Nicea	Ceglana	Robin Lloyd	9:7, 6:4
Zwyciężczyni	14.	21 kwietnia 1968	Aix-en-Provence	Ceglana	Rosie Darmon	6:3, 6:1

W Erze Open 38 (27–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 maja 1968	Paryż	Ceglana	Helen Amos	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	2.	26 maja 1968	Bruksela	Ceglana	Marilyn Aschner	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	3.	16 czerwca 1968	Casablanca	Ceglana	Alice Tym	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	4.	8 lipca 1968	Travemünde	Ceglana	Alena Palmeová	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	5.	14 lipca 1968	Düsseldorf	Ceglana	Helga Niessen	6:4, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni	6.	18 lipca 1968	Le Touquet	Ceglana	Esmé Emmanuel	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	7.	28 lipca 1968	Deauville	Ceglana	Rosie Darmon	6:1, 2:6, 6:1
Finalistka	1.	18 sierpnia 1968	Knokke-Heist	Ceglana	Judy Tegart	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	8.	25 sierpnia 1968	Stambuł	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	6:2, 7:5
Zwyciężczyni	9.	1 września 1968	Ankara	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	10.	8 września 1968	Burummana	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	6:2, 9:7
Zwyciężczyni	11.	2 października 1968	Paryż	Ceglana	Odile de Roubin	6:0, 6:1
Zwyciężczyni	12.	9 grudnia 1968	Gold Coast	Ceglana	Lexie Kenny	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	13.	5 stycznia 1969	Sydney	Trawiasta	Lany Kaligis	6:0, 6:0
Finalistka	2.	30 marca 1969	Nicea	Ceglana	Jane Bartkowicz	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	14.	4 maja 1969	Neaopl	Ceglana	Laura Rossouw	6:4, 6:2
Finalistka	3.	20 lipca 1969	Cincinnati	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	6:1, 5:7, 10:10 krecz
Zwyciężczyni	15.	27 lipca 1969	Indianapolis	Ceglana	Linda Tuero	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	16.	16 lutego 1970	La Chataigneraie	Ceglana (hala)	Daniele Bouteleux	7:5, 7:5
Finalistka	4.	2 marca 1970	Lyon	Twarda (hala)	Odile de Roubin	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	12.	16 marca 1970	Menton	Ceglana	Corinne Molesworth	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	13.	22 marca 1970	Nicea	Ceglana	Marijke Schaar	7:5, 6:8, 6:2
Finalistka	5.	30 marca 1970	Monte Carlo	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	7:9, 3:6
Finalistka	6.	2 sierpnia 1970	Indianapolis	Ceglana	Linda Tuero	5:7, 1:6
Zwyciężczyni	14.	10 stycznia 1971	Hobart	Trawiasta	Kerry Harris	6:1 2:6, 6:2
Zwyciężczyni	15.	11 kwietnia 1971	Monte Carlo	Ceglana	Betty Stöve	6:4, 4:6, 6:4
Finalistka	7.	18 kwietnia 1971	Palermo	Ceglana	Helga Schultze-Hösl	3:6, 6:4, 6:7
Finalistka	8.	25 kwietnia 1971	Katania	Ceglana	Virginia Wade	6:1, 6:7, 2:6
Zwyciężczyni	16.	12 marca 1972	Kair	Ceglana	Lea Pericoli	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	17.	22 października 1972	Barcelona	Ceglana	Nathalie Fuchs	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	18.	8 kwietnia 1974	Nicea	Ceglana	Heidi Orth	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	19.	14 kwietnia 1974	Monte Carlo	Ceglana	Heidi Orth	6:5 krecz
Zwyciężczyni	20.	4 maja 1974	Lee-on-Solent	Ceglana	Sue Mappin	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	21.	13 lipca 1974	Dublin	Trawiasta	Raquel Giscafré	6:4, 6:1
Finalistka	9.	11 sierpnia 1974	Indianapolis	Ceglana	Chris Evert	0:6, 0:6
Zwyciężczyni	22.	15 września 1974	Aix-en-Provence	Ceglana	Odile de Roubin	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	23.	31 marca 1975	Monte Carlo	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	3:6, 7:5, 6:2
Zwyciężczyni	24.	5 maja 1975	Nicea	Ceglana	Carmen Perea	6:4, 7:5
Finalistka	10.	11 lipca 1976	Gstaad	Ceglana	Michèle Gurdal	6:4, 2:6, 3:6
Zwyciężczyni	25.	2 kwietnia 1978	Barcelona	Ceglana	Vicky Baldovinos	6:1, 6:3
Finalistka	11.	10 kwietnia 1978	Monte Carlo	Ceglana	Brigitte Simon-Glinel	5:7, 1:6
Zwyciężczyni	26.	30 marca 1980	Nicea	Ceglana	Elly Appel-Vessies	3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni	27.	12 kwietnia 1981	Nicea	Ceglana	Andrea Temesvári	6:2, 6:1

Gra podwójna 80 (50–30)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 30 (19–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	31 marca 1963	Sydney	Ceglana	Patricia McClenaughan	Kaye Dening Jan Lehane	5:7, 6:3, 6:3
Finalistka	1.	26 stycznia 1964	Hobart	Ceglana	Kerry Melville	Robyn Ebbern Joan Gibson	6:2, 4:6, 5:7
Finalistka	2.	2 marca 1964	Tamworth	Ceglana	Carol Sherriff	Robyn Ebbern Madonna Schacht	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	14 marca 1965	Kair	Ceglana	Madonna Schacht	Jill Blackman Elizabeth Starkie	6:1, 6:4
Finalistka	3.	2 stycznia 1965	Adelaide	Trawiasta	Carol Sherriff	Robyn Ebbern Billie Jean Moffitt	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	11 kwietnia 1965	Nicea	Ceglana	Carol Sherriff	Julie Heldman Helga Schultze	6:3, 6:8, 6:4
Finalistka	4.	18 kwietnia 1965	Monte Carlo	Ceglana	Judy Tegart	Silvana Lazzarino Lea Pericoli	2:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	25 kwietnia 1965	Aix-en-Provence	Ceglana	Carol Sherriff	Jill Blackman Christiane Mercelis	7:5, 4:6, 6:3
Finalistka	5.	3 maja 1965	Paryż	Ceglana	Carol Sherriff	Jill Blackman Janine Lieffrig	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	17 sierpnia 1965	Kitzbühel	Ceglana	Annette Van Zyl	Alena Palmeová Jitka Volavková	6:1, 6:0
Finalistka	6.	6 marca 1966	Curaçao	Ceglana	Norma Baylon	Donna Fales Betty Stöve	3:6, 6:4, 6:8
Zwyciężczyni	6.	14 marca 1966	Barranquila	Ceglana	Norma Baylon	Robyn Ebbern Madonna Schacht	4:6, 6:1, 6:0
Zwyciężczyni	7.	20 marca 1966	Caracas	Ceglana	Norma Baylon	Robyn Ebbern Madonna Schacht	7:5, 6:2
Zwyciężczyni	8.	27 marca 1966	Meksyk (miasto)	Ceglana	Norma Baylon	Yola Ramírez Elena Subirats	6:4, 12:10
Zwyciężczyni	9.	3 kwietnia 1966	San Juan	Ceglana	Norma Baylon	Stephanie DeFina Mary-Ann Eisel	4:6, 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	10.	10 kwietnia 1966	St. Petersburg (Floryda)	Ceglana	Norma Baylon	Wendy Overton Nancy Richey	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	11.	1 maja 1966	Buenos Aires	Ceglana	Norma Baylon	Mabel Bove Graciela Lombardi	6:3, 6:2
Finalistka	7.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Betty Stöve	Elly Krocke Annette Van Zyl	3:6, 6:2, 1:6
Finalistka	8.	23 października 1966	Nambour	Ceglana	Fay Toyne	Karen Krantzcke Lesley Turner	5:7, 1:6
Zwyciężczyni	12.	8 stycznia 1967	Perth	Trawiasta	Françoise Durr	Rosie Casals Nancy Richey	4:6, 6:4, 6:4
Finalistka	9.	6 lutego 1967	Auckland	Trawiasta	Kerry Melville	Rosie Casals Lesley Turner	4:6, 8:10
Zwyciężczyni	13.	3 czerwca 1967	French Championships	Ceglana	Françoise Durr	Annette Van Zyl Pat Walkden	6:2, 6:2
Finalistka	10.	7 sierpnia 1967	Hamburg	Ceglana	Françoise Durr	Judy Tegart Lesley Turner	6:8, 1:6
Finalistka	11.	7 stycznia 1968	Perth	Trawiasta	Margaret Smith Court	Rosie Casals Billie Jean King	6:8, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	14.	14 stycznia 1968	Hobart	Trawiasta	Margaret Smith Court	Mary-Ann Eisel Judy Tegart	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	15.	5 lutego 1968	Auckland	Trawiasta	Kerry Melville	Ada Bakker Astrid Suurbeek	6:0, 6:2
Zwyciężczyni	16.	1 kwietnia 1968	Menton	Ceglana	Carol Sherriff	Lidy Venneboer Tine Zwaan	6:2, 8:6
Zwyciężczyni	17.	7 kwietnia 1968	Nicea	Ceglana	Carol Sherriff	Roberta Beltrame Helen Gourlay	3:6, 7:5, 7:5
Zwyciężczyni	18.	14 kwietnia 1968	Monte Carlo	Ceglana	Carol Sherriff	Roberta Beltrame Francesca Gordigiani	8:6, 7:5
Zwyciężczyni	19.	21 kwietnia 1968	Aix-en-Provence	Ceglana	Marilyn Aschner	Edda Buding Rosie Darmon	8:6, 6:3

W Erze Open 50 (31–19)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 maja 1968	Paryż	Ceglana	Helen Amos	Rosie Darmon Monique Salfati	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	2.	16 czerwca 1968	Casablanca	Ceglana	Carol Sherriff	Virginia Caceres Helen Gourlay	6:2, krecz
Zwyciężczyni	3.	18 sierpnia 1968	Knokke-Heist	Ceglana	Carol Sherriff	Helga Schultze Judy Tegart	4:6, 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	4.	2 października 1968	Paryż	Ceglana	Monique Salfati	Rosie Darmon Janine Lieffrig	8:6, 6:2
Zwyciężczyni	5.	30 marca 1969	Nicea	Ceglana	Betty Stöve	Robin Lloyd Winnie Shaw	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	6.	6 kwietnia 1969	Monte Carlo	Ceglana	Rosie Darmon	Robin Lloyd Winnie Shaw	6:4, 6:2
Finalistka	1.	21 kwietnia 1969	Monte Carlo	Ceglana	Françoise Durr	Ann Haydon-Jones Virginia Wade	6:1, 4:6, 3:6
Finalistka	2.	18 maja 1969	Bruksela	Ceglana	Rosie Darmon	Françoise Durr Ann Haydon-Jones	9:7, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni	7.	27 lipca 1969	Indianapolis	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	Emilie Burrer Linda Tuero	6:0, 10:8
Finalistka	3.	17 sierpnia 1969	Haverford	Trawiasta	Lesley Hunt	Margaret Smith Court Virginia Wade	3:6, 0:6
Zwyciężczyni	8.	16 marca 1970	Menton	Ceglana	Marilyn Aschner	Trudy Groenman-Walhof Marijke Schaar	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	9.	22 marca 1970	Nicea	Ceglana	Lexie Crooke	Monique Di Maso Daniela Porzio	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	10.	30 marca 1970	Monte Carlo	Ceglana	Lexie Crooke	Silvana Lazzarino Lea Percoli	7:5, 7:5
Zwyciężczyni	11.	12 kwietnia 1970	Nicea	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	Marilyn Aschner Julie Heldman	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	12.	19 kwietnia 1970	Monte Carlo	Ceglana	Françoise Durr	Winnie Shaw Virginia Wade	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	13.	7 czerwca 1970	French Open	Ceglana	Françoise Durr	Rosie Casals Billie Jean King	6:1, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	14.	26 lipca 1970	Cincinnati	Ceglana	Rosie Casals	Helen Gourlay Pat Walkden	12:10, 6:1
Zwyciężczyni	15.	2 sierpnia 1970	Indianapolis	Ceglana	Rosie Casals	Helen Gourlay Pat Walkden	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	16.	9 sierpnia 1970	Haverford	Trawiasta	Françoise Durr	Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss	6:3, 6:2
Finalistka	4.	30 sierpnia 1970	South Orange	Trawiasta	Françoise Durr	Rosie Casals Virginia Wade	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	17.	20 września 1970	Paryż	Ceglana	Rosie Darmon	Odile de Roubin Claudine Rouire	6:2, 6:1
Finalistka	5.	7 lutego 1971	Christchurch	Trawiasta	Evonne Goolagong	Kathleen Harter Winnie Shaw	4:6, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni	18.	18 kwietnia 1971	Palermo	Ceglana	Helga Schultze-Hösl	Miroslava Holubová Marie Neumanová	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	19.	25 kwietnia 1971	Katania	Ceglana	Helga Schultze-Hösl	Pam Teeguarden Virginia Wade	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	20.	2 maja 1971	Paryż	Ceglana	Rosie Darmon	Brenda Kirk Laura Rossouw	6:2, 10:8
Zwyciężczyni	21.	5 czerwca 1971	French Open	Ceglana	Françoise Durr	Helen Gourlay Kerry Harris	6:4, 6:1
Finalistka	6.	10 lipca 1971	Newport	Trawiasta	Winnie Shaw	Helen Gourlay Kerry Harris	3:6, 6:8
Finalistka	7.	2 sierpnia 1971	Wenecja	Ceglana	Françoise Durr	Billie Jean King Judy Tegart Dalton	6:3, 4:6, 4:6
Finalistka	8.	8 sierpnia 1971	Cincinnati	Twarda	Winnie Shaw	Helen Gourlay Kerry Harris	4:6, 4:6
Finalistka	9.	11 września 1971	US Open	Trawiasta	Françoise Durr	Rosie Casals Judy Tegart Dalton	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	22.	23 kwietnia 1972	Nicea	Ceglana	Katja Ebbinghaus	Helga Niessen Masthoff Heide Orth	11:9, 9:11, 6:4
Finalistka	10.	2 maja 1972	Rzym	Ceglana	Rosalba Vido	Lesley Hunt Olga Morozowa	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	23.	22 października 1972	Barcelona	Ceglana	Nathalie Fuchs	Michèle Gurdal Monique Van Haver	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	24.	4 marca 1973	Fort Lauderdale	Ceglana	Virginia Wade	Evonne Goolagong Janet Young	4:6, 6:3, 6:2
Finalistka	11.	11 marca 1973	Dallas	Dywanowa (hala)	Virginia Wade	Evonne Goolagong Janet Young	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	25.	8 kwietnia 1974	Nicea	Ceglana	Maria Nasuelli	Lucia Bassi Lea Pericoli	1:6, 6:2, 6:0
Zwyciężczyni	26.	4 maja 1974	Lee-on-Solent	Ceglana	Patti Hogan	Mandy Morgan Pam Whytcross	6:1, 6:0
Finalistka	12.	15 czerwca 1974	French Open	Ceglana	Katja Ebbinghaus	Chris Evert Olga Morozowa	4:6, 6:2, 1:6
Zwyciężczyni	27.	11 sierpnia 1974	Indianapolis	Ceglana	Julie Heldman	Chris Evert Jeanne Evert	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	28.	18 sierpnia 1974	Toronto	Twarda	Julie Heldman	Chris Evert Jeanne Evert	6:3, 6:4
Finalistka	13.	25 sierpnia 1974	Newport	Trawiasta	Julie Heldman	Lesley Charles Sue Mappin	2:6, 5:7
Finalistka	14.	31 marca 1975	Monte Carlo	Ceglana	Florence Guédy	Lucia Bassi Lea Pericoli	5:7, 6:7
Finalistka	15.	5 maja 1975	Nicea	Ceglana	Rosie Darmon	Lucia Bassi Daniela Porzio Marzano	0:6, 6:1, 1:6
Finalistka	16.	10 sierpnia 1975	Indianapolis	Ceglana	Julie Heldman	Fiorella Bonicelli María-Isabel Fernández	6:3, 5:7, 3:6
Finalistka	17.	18 kwietnia 1976	Monte Carlo	Ceglana	Rosie Darmon	Katja Ebbinghaus Helga Niessen Masthoff	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	29.	14 czerwca 1976	French Open	Ceglana	Fiorella Bonicelli	Kathleen Harter Helga Niessen Masthoff	6:4, 1:6, 6:3
Finalistka	18.	18 kwietnia 1977	Monte Carlo	Ceglana	Rosie Darmon	Katja Ebbinghaus Helga Niessen Masthoff	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	30.	23 kwietnia 1978	Nicea	Ceglana	Fiorella Bonicelli	Helena Anliot Elvira Weisenberger	3:6, 6:3, 7:5
Finalistka	19.	10 czerwca 1978	French Open	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	Mima Jaušovec Virginia Ruzici	7:5, 4:6, 6:8
Zwyciężczyni	31.	30 marca 1980	Nicea	Ceglana	Helga Niessen Masthoff	Petra Delhees Christiane Jolissaint	6:4, 6:4

Gra mieszana 19 (12–7)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 8 (4–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	15 listopada 1964	Brisbane	Trawiasta	Tony Roche	Robyn Ebbern Owen Davidson	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	1.	11 kwietnia 1965	Nicea	Ceglana	Tom Okker	Christiane Mercelis Robin Sanders	6:3, 6:4
Nierozstrzygnięte	2.	3 maja 1965	Paryż	Ceglana	Michel Leclercq	Jill Blackman Robin Sanders	6:4, przerwany przez deszcz
Finalistka	3.	17 sierpnia 1965	Kitzbühel	Ceglana	Bob Maud	Jitka Volavková Jiří Javorský	0:6, 7:9
Finalistka	4.	6 marca 1966	Curaçao	Ceglana	Martin Mulligan	Norma Baylon Nikola Pilić	10:12, 4:6
Zwyciężczyni	2.	8 stycznia 1967	Perth	Trawiasta	Tony Roche	Margaret Smith Court Brian Bowman	9:7, 6:4
Zwyciężczyni	3.	10 marca 1968	Kair	Ceglana	Bob Carmichael	Lea Pericoli Ismail El Shafei	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	4.	17 marca 1968	Aleksandria	Ceglana	Bob Carmichael	Carole Kalogeropoulos Nicholas Kalogeropoulos	6:1, 6:2

W Erze Open 11 (8–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	26 maja 1968	Bruksela	Ceglana	Jean-Baptiste Chanfreau	Fay Moore James Jim Moore	6:4, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	28 lipca 1968	Deauville	Ceglana	Jean-Baptiste Chanfreau	Rosie Darmon Mark Cox	9:7, 6:4
Zwyciężczyni	2.	25 sierpnia 1968	Stambuł	Ceglana	Owen Davidson	Carmen Mandarino José Edison Mandarino	5:7, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni	3.	1 września 1968	Ankara	Ceglana	Owen Davidson	Lesley Turner Bowrey Bob Maud	tytuł wspólny
Zwyciężczyni	4.	8 września 1968	Burummana	Ceglana	Ray Ruffels	Fay Moore James Jim Moore	6:2, 6:4
Finalistka	2.	4 maja 1969	Neaopl	Ceglana	Patricio Rodríguez	Helen Gourlay Allan Stone	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	2 marca 1970	Lyon	Twarda (hala)	Paul Hutchins	Odile de Roubin Sever Dron	7:5, 6:3
Zwyciężczyni	6.	4 kwietnia 1971	Nicea	Ceglana	Pierre Barthès	Miroslava Holubová František Pála	6:4, 6:2
Finalistka	3.	2 maja 1971	Paryż	Ceglana	Jean-Loup Rouyer	Rosie Darmon Jan Leschly	4:6, 10:12
Zwyciężczyni	7.	23 kwietnia 1972	Nicea	Ceglana	Frew McMillan	Daniela Porzio Marzano Pietro Marzano	11:9, 9:11, 6:4
Zwyciężczyni	8.	13 lipca 1974	Dublin	Trawiasta	Colin Dowdeswell	Raquel Giscafré Ray Keldie	6:2, 5:7, 6:D1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-11-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-11-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-11-20]  (ang.).
• Sylwetka na stronie grandslamhistory.com
• Profil Gail Sheriff na stronie Australian Open. 2015.ausopen.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-21)].
• Profil Gail Lovera na stronie Australian Open. 2015.ausopen.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-21)].