Gabriele Sboarina
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1935 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, samorządowiec |
| Stanowisko | członek Izby Deputowanych (1972–1976), burmistrz Werony (1980–1990), poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1989–1994) |
| Partia | |
Gabriele Ugo Sboarina (ur. 24 marca 1935 w Weronie[1]) – włoski polityk i samorządowiec, członek Izby Deputowanych, burmistrz Werony (1980–1990), poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn przedsiębiorcy. W 1936 przeżył katastrofę budowlaną domu, w której zginęło 9 osób. Ukończył studia z nauk ekonomicznych i handlowych, zawodowo pracował jako nauczyciel[2][3]. Zajmował stanowiska dyrektora targów międzynarodowych w Weronie oraz konsorcjum uczelnianego w tym mieście[4].
Zaangażował się w działalność Chrześcijańskiej Demokracji. Przez trzy lata był burmistrzem Badia Calavena. Od lat 60. pracował w administracji prowincji Werona, był m.in. asesorem ds. robót publicznych Werony oraz sekretarzem chadeków w prowincji[3]. W 1972 wybrano go członkiem Izby Deputowanych VI kadencji[2]. W latach 1980–1900 zajmował stanowisko burmistrza Werony[4]. W 1989 uzyskał mandat eurodeputowanego III kadencji. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, został wiceprzewodniczącym Delegacji ds. stosunków z państwami Maszreku[1]. W latach 90. pojawiały się w prasie oskarżenia wobec niego o udział w aferze Tangentopoli[5].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty, ma sześcioro dzieci. Jego kuzynem jest Federico Sboarina, od 2017 burmistrz Werony[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gabriele Sboarina. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-10-13].
- ↑ a b Gabriele Sboarina. camera.it. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
- ↑ a b Rossella Lazzarini: UNA CITTA’, I SUOI SINDACI (Sesta puntata). E’ il 1980: si apre l’epoca di “Re Lele”. cronacadiverona.com, 18 marca 2020. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
- ↑ a b Gabriele Sboarina. parltrack.org. [dostęp 2021-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2021)]. (ang.).
- ↑ Verona, scandali & misteri. repubblica.it, 5 lutego 1993. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
- ↑ Gabriele Sboarina: «Federico, attento E che errori Tosi...». larena.it, 2 lipca 2017. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).