Gabriel Faure (pisarz)

Gabriel Faure
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1877
Tournon

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1962
Ors

Narodowość

francuska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

poezja, eseistyka, proza

Epoka

nowożytność

Gabriel Faure (ur. 15 maja 1877 w Tournon, zm. 5 sierpnia 1962) – francuski pisarz, poeta i eseista, doktor prawa (1900), w 1959 został członkiem komisji badania historii rewolucji francuskiej[1].

Laureat pięciu nagród Académie française: Prix Montyon za Heures d'Ombrie w 1908; Prix Jules Davaine za Sur la vie Emilia w 1911; Prix Marcelin Guérin za Paysages littéraires w 1918; Prix Alfred Née w 1930; i Grand Prix de Littérature za całokształt twórczości w 1941[2]

W 1967 jego imieniem nazwane zostało Lycée Gabriel Faure w Tournon, założone w 1548 roku[3].

Wybór dzieł[edytuj | edytuj kod]

  • La dernière journèe de Sapphô (1901),
  • La Route de voluptè (1904),
  • Les Amants enchaonès(1910),
  • Opowiadania i wrażenia:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gabriel Faure (1877-1962). Bibliothèque nationale de France. [dostęp 2020-01-01]. (fr.).
  2. ↑ Gabriel FAURE. Académie française. [dostęp 2020-01-01]. (fr.).
  3. ↑ Lycée Gabriel Faure. Académie de Grenoble. [dostęp 2020-01-01]. (fr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gabriel_Faure_(pisarz)&oldid=73187777”