Góropatwa arabska
| Alectoris melanocephala[1] | |||
| (Rüppell, 1835) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | góropatwa arabska | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Góropatwa arabska[5] (Alectoris melanocephala) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Półwysep Arabski.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki A. melanocephala[6]:
- A. melanocephala melanocephala – południowo-zachodnia Arabia do południowo-zachodniego Jemenu.
- A. melanocephala guichardi – wschodni Hadhramaut (wschodni Jemen).
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Największy gatunek z rodzaju Alectoris. Cechy charakterystyczne to czarny czub na głowie i widoczne w locie szare pióra ogonowe.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione jednakowo, ale samica nieco mniejsza od samca. Młode ptaki można odróżnić od dorosłych po krótszym czubie, czarniawym dziobie i bardziej stonowanym ubarwieniu.
Rozmiary: długość ciała: 40–43 cm
Masa ciała: samce ok. 720 g, samice ok. 520 g.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Skaliste, ale pokryte stosunkowo bujną roślinnością zbocza górskie, wzgórza i płaskowyże i suche koryta rzeczne od poziomu morza do 3000 m n.p.m. Może pojawiać się na terenach uprawnych.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Południowa część Półwyspu Arabskiego.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Pokarm roślinny i bezkręgowce. Na niektórych terenach spory udział w diecie mogą mieć nasiona zbóż.
Tryb życia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej aktywna rano i wieczorem. Przed drapieżnikami najczęściej ucieka na piechotę.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Gniazdo: na ziemi, dobrze ukryte.
Liczba jaj: 5–8.
Okres lęgów od końca marca.
Status, zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek lokalnie liczny, zwłaszcza w lasach jałowcowych, ale dokładna liczebność populacji nie jest znana.
Kategoria zagrożenia według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern)[4].
Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek łowny, na niektórych terenach ludność wybiera jaja z gniazd góropatwy arabskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alectoris melanocephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Arabian Partridge (Alectoris melanocephala). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ McGowan 1994 ↓, s. 485.
- ↑ a b Alectoris melanocephala, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).