Gílson Nunes

Gílson Nunes

Pełne imię i nazwisko	Gílson Siqueira Nunes
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1946 Rio de Janeiro
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1963 Bonsucesso 1964–1969 Fluminense FC 38 (11) 1970–1973 CR Vasco da Gama 15 (1) 1974–1977 América 48 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1979–1981 CR Vasco da Gama (asystent) 1981–1983 Al-Wasl 1983 Brazylia olimp. 1984 América 1985–1987 Brazylia U-20 1989 Brazylia (asystent) 1989–1990 Al-Wasl 1990–1991 Fluminense FC 1991 Náutico 1992 EC Bahia 1993 São José 1993 Recife 1994 Náutico 1995 Maroko 1996 São José 1997 EC Juventude 1998 Goiás EC 1998–1999 Botafogo 2000 Kostaryka 2002 Athletico Paranaense 2002 Portuguesa 2005–2007 Al-Riyadh SC
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gílson Siqueira Nunes (ur. 12 czerwca 1946 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz i trener, występujący podczas kariery na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Gílson Nunes rozpoczął w klubie Bonsucesso Rio de Janeiro w 1963. Całą swoją karierę Gílson Nunes spędził w klubach z Rio. W latach 1964–1969 występował we Fluminense FC. Z Fluminense dwukrotnie zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro - Campeonato Carioca w 1964 i 1970. W latach 1970–1973 był zawodnikiem CR Vasco da Gama, z którym zdobył mistrzostwo stanu w 1970.

W Vasco 10 października 1971 w przegranym 0-1 meczu z Grêmio Porto Alegre Gílson Nunes zadebiutował w lidze brazylijskiej^[1]. Ostatnim klubem w jego karierze była América, w której grał w latach 1974–1977. W Américe 24 października 1976 w przegranym 1-6 meczu z Guarani FC Gílson Nunes po raz ostatni raz wystąpił w lidze^[2]. Ogółem w latach 1971–1976 rozegrał w lidze brazylijskiej 63 spotkania, w których strzelił 9 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Gílson Nunes został trenerem. W latach 1979–1981 był asystentem trenera w CR Vasco da Gama. W latach 1981–1983 trenował w Zjednoczonych Emiratach Arabskich klub Al-Wasl Dubaj. Z Al-Wasl dwukrotnie zdobył mistrzostwo ZEA w 1982 i 1983. W 1983 prowadził olimpijską reprezentację Brazylii, z którą zdobył brązowy medal Igrzysk Panamerykańskich. W 1984 prowadził Amérikę Rio de Janeiro. W Américe 29 stycznia 1984 w wygranym 2-1 meczu Cruzeiro EC Gílson Nunes zadebiutował w I lidze brazylijskiej^[3].

W latach 1985–1987 prowadził reprezentację Brazylii do lat 20, z którą zdobył młodzieżowe Mistrzostwo Świata. W 1989 był asystentem selekcjonera reprezentacji Brazylii Sebastião Lazaroniego. W latach 1989–1990 ponownie prowadził Al-Wasl. Po powrocie do Brazylii trenował m.in. Fluminense FC, Náutico Recife, EC Bahia i Sport Recife. W 1995 był selekcjonerem reprezentacji Maroka.

W drugiej połowie lat 90. Gílson Nunes trenował EC Juventude, Goiás EC i Botafogo FR. Z Botafogo wygrał Torneio Rio-São Paulo w 1998. W 2000 był selekcjonerem reprezentacji Kostaryki. W 2002 był trenerem Portuguesy São Paulo. W Portuguesie 17 listopada 2002 w przegranym 2-4 meczu z Bahią Gílson Nunes po raz ostatni prowadził drużynę w I lidze^[4]. Z ławką trenerską pożegnał się w arabskim Al-Riyadh SC w 2007.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12 2004, Historia meczów reprezentacji Brazylii 1957–2004, Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 42.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Mecze w lidze. futpedia.globo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-05)].
• Statystyki trenerskie. futpedia.globo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-05)].