Géza Gárdonyi

Géza Gárdonyi

Géza Ziegler

Don Vigole
Göre Gábor
Mummery Róbert
Nemeskéry Sándor

Géza Gárdonyi w 1921 r.
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1863 Agárdpuszta, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	30 października 1922 Eger
Narodowość	węgierska
Dziedzina sztuki	pisarz, poeta, dziennikarz
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Géza Gárdonyi (ur. 3 sierpnia 1863, zm. 30 października 1922) – pisarz, poeta i dziennikarz węgierski.

Pracował jako nauczyciel wiejski, potem podjął pracę w postępowych gazetach. Twórczością literacką zajął się ze względów zarobkowych. Napisał kilka książek, które – chociaż reprezentowały tzw. „literaturę brukową” – przyniosły mu popularność. W 1897 r. osiadł w Egerze, gdzie samotnie spędził resztę życia. Tam powstały jego najcenniejsze dzieła, zwłaszcza powieści historyczne.

W Polsce wydano trzy jego powieści:

• Byłem niewolnikiem Hunów (1962 wyd. I)
• Gwiazda Egeru („Czytelnik” 1962)
• Sługa Boży (PAX 1975)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Géza Gárdonyi Byłem niewolnikiem Hunów, przeł. Andrzej Sieroszewski, Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1984. (wyd. II), ISBN 83-10-08632-6 (tekst z okładki)