Gérard Deprez

Gérard Deprez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1943
Bastogne

Zawód, zajęcie

polityk, socjolog

Partia

Ruch Reformatorski

Gérard M.J. Deprez (ur. 13 sierpnia 1943 w Bastogne) – belgijski i waloński polityk oraz socjolog, poseł do Parlamentu Europejskiego II, III, IV, V, VI i VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się na Université catholique de Louvain w zakresie filozofii, językoznawstwa i literatury. W 1967 uzyskał dyplom z socjologii, siedem lat później obronił doktorat. Od 1966 do 1974 był nauczycielem akademickim na macierzystej uczelni.

Później zajął się działalnością polityczną w ramach walońskich chadeków (PSC). Krótko był doradcą regionalnego ministra kultury, następnie pełnił funkcję politycznego asystenta przewodniczącego partii. Od 1979 do 1981 był dyrektorem gabinetu wicepremiera Belgii. W latach 1981–1996 stał na czele PSC. W 1995 otrzymał tytuł honorowy ministra stanu. W 1998 założył nowe ugrupowanie pod nazwą Obywatelski Ruch na rzecz Zmian (MCC). Nawiązał współpracę z innymi liberalnymi i centrowymi partiami frankofońskimi, a w 2002 wprowadził swoją formację do federacji Ruch Reformatorski[1]. Na czele MCC stał nieprzerwanie do 2020, kiedy to zastąpiła go Marie-Christine Marghem[2].

W 1984 Gérard Deprez po raz pierwszy został posłem do Parlamentu Europejskiego. Reelekcję uzyskiwał w 1989, 1994, 1999 i 2004, zasiadając w Europarlamencie nieprzerwanie przez 25 lat. Przez rok przewodniczył Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych[3]. W 2010 został senatorem szczebla federalnego (po rezygnacji Louisa Michela z objęcia mandatu). W 2014 został ponownie wybrany do Europarlamentu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Les composantes. mr.be. [dostęp 2014-03-29]. (fr.).
  2. Marie-Christine Marghem succède à Gérard Deprez à la présidence du MCC. rtbf.be, 13 maja 2020. [dostęp 2020-11-16]. (fr.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2014-03-29].
  4. European Parliament: Preference votes. polling2014.belgium.be. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]