Fryderyk Chopin (moneta kolekcjonerska 2000 złotych)

Fryderyk Chopin
Dane podstawowe
Emitent

Narodowy Bank Polski

Nominał

2000 zł

Rocznik

1977

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

4000 szt.

Data emisji

25 kwietnia 1977

Data wycofania

1 stycznia 1995

Projektant

St. Wątróbska (awers) J.Jarnuszkiewicz (rewers)

Opis fizyczny
Masa

8 g

Średnica

21 mm

Materiał

złoto Au900

Rant

gładki

Stempel

lustrzany

Uwagi

moneta kolekcjonerska

Fryderyk Chopin – moneta kolekcjonerska, wybita w złocie, o nominale 2000 zł, wyemitowana przez Narodowy Bank Polski 25 kwietnia 1977, zarządzeniem z dnia 8 kwietnia 1977 r. Z formalnego punktu widzenia, przestała być prawnym środkiem płatniczym z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 roku, rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 (Monitor Polski nr 61 poz 541)[1].

Moneta była bita w ramach serii tematycznej Wielcy Polacy.

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła bez korony, poniżej napis „ ZŁ 2000 ZŁ”, po obu strona orła rok emisji 1977, pod łapą orła znak mennicy w Warszawie, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA[1].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajduje się lewy profil Fryderyka Chopina, dookoła napis „FRYDERYK CHOPIN 1810–1849”[1].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Monetę wybito w Mennicy Państwowej w Warszawie, stemplem lustrzanym, w złocie próby 900, na krążku o średnicy 21 mm, masie 8 gramów, z rantem gładkim, w nakładzie 4000 sztuk. Projektantami byli: St. Wątróbska (awers) oraz J. Jarnuszkiewicz (rewers)[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Moneta była pierwszą monetą złotą o tym nominale, wyemitowaną przez Narodowy Bank Polski w okresie okresu PRL.

Powiązane monety[edytuj | edytuj kod]

Z identycznym rysunkiem rewersu Narodowy Bank Polski wyemitował w latach 1972 i 1974, monetę kolekcjonerską w srebrze Ag750, o nominale 50 złotych, średnicy 30 mm, masie 12,75 grama, z rantem gładkim[1].

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Monetę wybito również w serii monet próbnych w niklu w nakładzie 500 sztuk. Znane są również próbne wersje technologiczne[1]:

  • w złocie (6 sztuk),
  • w aluminium (nakład nieznany),
  • w miedzi (nakład nieznany).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Janusz Parchimowicz, Monety złote, 2003.