Franz Pfeffer von Salomon
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 kwietnia 1968 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
Franz Pfeffer von Salomon (ur. 19 lutego 1888 w Düsseldorfie, zm. 12 kwietnia 1968 w Monachium) – pierwszy dowódca SA po jej czasowej delegalizacji w 1923 po puczu monachijskim.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był członkiem Freikorpsu i weteranem I wojny światowej. Stał się znany dzięki organizacji ruchu oporu przeciwko francuskiej okupacji Zagłębia Ruhry. Był Gauleiterem Górnej Bawarii i przyszłym dowódcą SS; Heinrich Himmler był jego sekretarzem. Adolf Hitler mianował Salomona dowódcą SA po jego bezwarunkowej przysiędze lojalności w 1926.
Salomon został wyrzucony z SA w 1930[1], ponieważ nie udało mu się powstrzymać innego przywódcy - Waltera Stennesa, od krótkiej okupacji centralnego biura NSDAP w Berlinie. Ucieszyło to Ernsta Röhma, ponieważ mógł przekonać SA, żeby odebrało przysięgę wierności od niego.
Sam Salomon mówił o sobie, że jest typem ochotnika, rewolucjonisty i landsknechta naraz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paul R. Maracin, Noc długich noży : 48 godzin, które zmieniły losy świata, Warszawa: Bellona, [cop. 2009], ISBN 978-83-11-11335-0, OCLC 297832315 [dostęp 2022-10-03].
- ↑ "Rozmowy przy stole", Wyd. Charyzma 1996, str. 366, ISBN 83-85820-02-7