Franz Jalics

Franz Jalics (węg. Ferenc Jálics; ur. 16 listopada 1927 w Budapeszcie, zm. 13 lutego 2021 tamże^[1]) – węgierski duchowny rzymskokatolicki, ksiądz, jezuita, autor literatury katolickiej.

Po II wojnie światowej wyjechał z okupowanych przez sowietów Węgier, do Niemiec aby wstąpić do Towarzystwa Jezusowego. Studiował filozofię w Niemczech i Belgii. Następnie wyjechał do Ameryki Południowej, gdzie wykładał teologię i dogmatykę w Chile i Argentynie.

Działalność w Argentynie i porwanie[edytuj | edytuj kod]

W Argentynie prowadził działalność socjalną wśród mieszkańców ubogich dzielnic. W 1976 został uprowadzony przez Szwadrony śmierci działające na zlecenie junty wojskowej, wraz z innym zakonnikiem – Orlando Yorio. Jezuici byli więzieni przez kolejne 5 miesięcy i poddawani torturom. Jalics podejrzewany był przez swoich oprawców o szpiegostwo na rzecz ZSRR. O aresztowaniu duchownych został poinformowany Ojciec Generał Pedro Arrupe. Zarówno Jalics i Orlando Yorio zostali wykluczeni z zakonu jezuitów, później zaproponowano im przywrócenie, z którego skorzystał tylko Jalics^[2].

Sprawa stała się powszechnie znana ze względu na zaangażowanie w uwolnienie jezuitów i oskarżenia wysuwane w tej sprawie, w stosunku do ówczesnego prowincjała argentyńskiego zakonu jezuitów – Jorge Mario Bergoglio, późniejszego papieża Franciszka. Po uwolnieniu Orlando Yorio twierdził, że to właśnie ojciec Bergoglio zadenuncjował jego i Jalicsa, Szwadronom śmierci. Jalics z kolei nie zabrał głosu w sprawie i wyjechał do klasztoru w Niemczech.

Domniemaną współpracę kardynała Bergoglia z juntą opisał Horacio Verbitsky w książce El Silencio: de Paulo VI a Bergoglio: las relaciones secretas de la Iglesia con la ESMA (Cisza. Paweł VI i Bergoglio. Tajne stosunki Kościoła z ESMA^[3][4][5]. Reportaż oparty został m.in. na relacji Franza Jalicsa^[6]. Sam Jalics twierdzi w swojej książce Rekolekcje kontemplatywne, że „z jednym współbratem zakonnym” w slumsach pracowali i żyli za zgodą przełożonych, posłani tam przez nich. Miał też w swoich rękach 30 dokumentów stwierdzających kto doniósł na nich wojskowym, że są terrorystami^[7]. Jedynym dokumentem źródłowym, mającym posłużyć za dowód rzekomej współpracy Bergoglia z juntą, w którym kardynał jest wymieniony z nazwiska, wykorzystanym w książce Verbitsky'ego jest wzmianka urzędnika MSZ o tym, że kardynał sugerował, aby nie dawać Jalicsowi zgody na przedłużenie ważności paszportu podczas pobytu zagranicznego^[8].

Kilka dni po wyborze papieża, 15 marca 2013 roku, rzecznik Watykanu Federico Lombardi ustosunkował się do stawianych Bergogliowi zarzutów o związki z juntą i przedstawił oficjalne stanowisko Watykanu. Lombardi oświadczył, że wszelkie zarzuty są bezpodstawne, a kampania przeciwko Bergogliowi jest znana i była prowadzona od wielu lat. Dodał, że istnieją „liczne relacje, które ukazują, ile Bergoglio uczynił, by ochronić wiele osób w czasach dyktatury wojskowej”, oraz doprowadził do przeproszenia przez argentyński Kościół za to, że ten nie poczynił wystarczających kroków w czasach tak zwanej brudnej wojny^[9][10].

20 marca 2013 roku Franz Jalics opublikował na stronach internetowych swojego zakonu oświadczenie, w którym zaprzecza informacjom jakoby on i jego brat zakonny Orlanda Yorio byli zadenuncjowani przez ówczesnego prowincjała, ojca Jorge Bergoglio. Jalics oświadczył, że pierwotnie skłaniał się do takich podejrzeń, ale po licznych późniejszych wyjaśnieniach i rozmowach uznał, że podejrzenia te nie miały podstaw^[11].

Bibliografia autorska[edytuj | edytuj kod]

• Kontemplative Exerzitien : eine Einführung in die kontemplative Lebenshaltung und in das Jesusgebet, Würzburg: Echter, 1994. ISBN 3-429-01576-6.
• Uczmy się modlić (przekł. Anna Kleszcz). Kraków: Wydaw. WAM, 2002. ISBN 83-7097-615-8.
• Der kontemplative Weg (= Ignatianische Impulse, 14). Würzburg: Echter, 2006. ISBN 3-429-02767-5.
• Miteinander im Glauben wachsen. Anleitung zum geistlichen Begleitgespräch. Würzburg: Echter, 2008. ISBN 3-429-02988-0.
• Rekolekcje kontemplatywne (przekł. Jacek Bolewski). Kraków: Wydaw. WAM, 2008. ISBN 978-83-7318-989-8.
• Die geistliche Begleitung im Evangelium. Würzburg: Echter, 2012. ISBN 978-3-429-03482-5.
• W szkole Jezusa. Cztery etapy duchowego rozwoju (przekł. Jacek Poznański SJ). Kraków: Wydawnictwo WAM, 2015. ISBN 978-83-277-0114-5.
• Droga kontemplacji (przekł. Grzegorz Rawski). Kraków: Wydawnictwo WAM, 2015. ISBN 978-83-277-0147-3.
• Kontemplacja. Wprowadzenie do modlitwy uważności (przekł. Jacek Bolewski SJ). Kraków: Wydawnictwo WAM, 2017. ISBN 978-83-277-1196-0.
• Towarzyszenie duchowe. Wspólne wzrastanie w wierze (przekł. Arkadiusz Ziernicki). Kraków: Wydawnictwo WAM, 2017. ISBN 978-83-277-1359-9.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]