František Fadrhonc

František Fadrhonc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1914
Nymburk

Data i miejsce śmierci

9 października 1981
Nikozja

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949–1956 Willem II Tilburg
1956–1962 SC Enschede
1962–1970 Go Ahead Eagles
1970–1974 Holandia
1974–1977 AEK Ateny
1978–1979 Panachaiki GE

František Fadrhonc (ur. 18 grudnia 1914 w Nymburku, zm. 9 października 1981 w Nikozji) – czeski trener piłkarski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Fadrhonc karierę rozpoczynał w 1949 roku jako trener holenderskiego Willem II Tilburg. W 1952 roku, a także w 1955 roku, zdobył z nim mistrzostwo Holandii. Następnie prowadził SC Enschede. W 1958 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo kraju. Od 1962 roku trenował Go Ahead Eagles, z którym w kolejnym sezonie awansował z Eerste divisie do Eredivisie. W 1965 roku dotarł z nim natomiast do finału Pucharu Holandii, w którym jego zespół uległ 0:1 Feyenoordowi.

1 czerwca 1970 roku Fadrhonc został selekcjonerem reprezentacji Holandii[1][2]. Po raz pierwszy poprowadził ją 11 października 1970 roku w zremisowanym meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1972 z Jugosławią (1:1). Drużynę Holandii prowadził łącznie w 20 spotkaniach – 13 wygranych, 4 zremisowanych i 3 przegranych.

We wrześniu 1974 roku został szkoleniowcem greckiego AEK Ateny[3]. W 1975 i 1976 roku, Fadrhonc wywalczył z klubem wicemistrzostwo Grecji. Jego następnym zespołem był Panachaiki GE, który trenował w latach 1978–1979. Ostatnim klubem Fadrhonca było cypryjskie Keravnos Strovolos. Zmarł 9 października 1981 w Nikozji[4], a pochowany został 17 października 1981 w Goirle[5]. Od 1966 posiadał holenderskie obywatelstwo[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fadrhonc nieuwe bondscoach. „Het vrije volk”. 7529, s. 1, 1970-04-13. (niderl.). 
  2. Fadrhonc is nu de man. „De Telegraaf”. 25638, s. 1, 1970-04-13. (niderl.). 
  3. Fadrhonc naar AEK. „Het vrije volk”, s. 7, 1974-09-04. (niderl.). 
  4. a b Dr. Fadrhonc overleden. „De Telegraaf”, s. 37, 1981-10-10. (niderl.). 
  5. a b Begrafenis dr. Fadrhonc. „De Telegraaf”, s. 21, 1981-10-15. (niderl.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]