Franciszek Sielańczuk

Franciszek Sielańczuk
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1909
Jędrzejów

Data śmierci

22 maja 1992

Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji
Okres

od 1972
do 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Złota Odznaka im. Janka Krasickiego

Franciszek Wincenty Sielańczuk (ur. 10 grudnia 1909 w Jędrzejowie, zm. 22 maja 1992) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Adolfa i Anny. Uzyskał wykształcenie średnie zawodowe. Ukończył także Centralną Szkołę Partyjną w Łodzi oraz Szkołę Partyjną przy KC PZPR (której słuchaczem był w latach 1949–1951).

Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie od 1945 do 1946 był instruktorem Wydziału Propagandy w Komitecie Wojewódzkim w Katowicach, a także instruktorem (1946–1947) i I sekretarzem Komitetu Powiatowego (1947–1948) w Opolu. Następnie wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w której był I sekretarzem Komitetu Powiatowego w Opolu (1948–1949), kierownikiem Wydziału Rolnego (1949) Komitetu Wojewódzkiego w Katowicach, inspektorem Wydziału Organizacyjnego (1951–1952) Komitetu Centralnego, sekretarzem organizacyjnym (1952–1955) i I sekretarzem (1955–1956) KW w Szczecinie, a następnie członkiem egzekutywy (od 1960) i sekretarzem ekonomicznym (1960–1973) KW w Opolu. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VI kadencji w okręgu Opole. Zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz w Komisji Obrony Narodowej. W 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję w okręgu Kędzierzyn-Koźle. W obu kadencjach zasiadał w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacje w serwisie Grobonet
  2. Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 24
  3. Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]