Franciszek Jellachich

Franciszek Jellachich (ros. Франц Осипович Елачич [Иеллачи], ur. 1808, zm. 13 kwietnia 1888 w Kazaniu) – polsko-rosyjski chirurg, profesor na Uniwersytecie w Kazaniu, rzeczywisty radca stanu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Jellachicha pochodziła z Chorwacji; nazwisko rodowe brzmiało wcześniej Jellačiċ. Jego przodek Franciszek Łukasz Jellačić (ros. Франц Лука Йеллачич [Елачич]) osiadł w Rosji około 1740 roku. Był chirurgiem, praktykującym w Moskwie i Sankt Petersburgu.

Studiował na Uniwersytecie Wileńskim, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1832 roku po przedstawieniu dysertacji "Dis. inauguralis chirurgica de corporis mobilibus in articulis". Chirurgii uczył się u Konstantego Porcyanko. Po studiach odbył podróż po Europie, gdzie zwiedzał kliniki uniwersyteckie.

Po powrocie do Wilna praktykował w Szpitalu Św. Jakóba. Konferencja Akademii Medyko-Chirurgicznej w Wilnie wskazała go w tym czasie na kandydata na stanowisko profesora chirurgii w Charkowie i Kazaniu. W 1834 roku został profesorem nadzwyczajnym na katedrze chirurgii operacyjnej i oftalmologii Uniwersytetu w Kazaniu. W 1835 roku został wybrany na dziekana wydziału lekarskiego. Od 1842 był członkiem Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego. Po 28 latach kierowania kliniką chirurgiczną przeszedł w stan spoczynku.

Adiunktem Jellachicha w roku akademickim 1842/43 był Maksymilian Sochacki, a uczniem Leon Sutkowski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 109-110. ISBN 83-85810-82-X.