Franciszek Gryciuk
 Franciszek Gryciuk podczas przekazania akt katyńskich (15 czerwca 2010) | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1948 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Tytuł naukowy | doktor nauk historycznych |
| Stanowisko | zastępca prezesa IPN (2008–2011), p.o. prezesa IPN (2010–2011) |
| Odznaczenia | |
 | |
Franciszek Gryciuk (ur. 21 listopada 1948 w Kobylanach[1]) – polski historyk. W latach 2008–2011 zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 2010–2011 p.o. prezesa IPN.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1972 ukończył studia archeologiczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego[1], uzyskał na tej uczelni stopień doktora nauk historycznych. Zawodowo związany z Uniwersytetem Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. W latach 90. był dziekanem Wydziału Humanistycznego, a następnie od 1996 do 1999 prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej (poprzedniczki UPH). Wykłada również na Uniwersytecie im. Janki Kupały w Grodnie. Naukowo zajmuje się historią Polski, historią kultury i historią regionalną.
W 1999 z rekomendacji m.in. posłów PSL oraz AWS został powołany w skład Kolegium IPN I kadencji (1999–2006), któremu przewodniczył w okresie 2003–2004, następnie był jego wiceprzewodniczącym. W czerwcu 2008 objął stanowisko zastępcy prezesa IPN.
W czerwcu 2010 został pełniącym obowiązki prezesa IPN w związku ze śmiercią Janusza Kurtyki (w katastrofie lotniczej w Smoleńsku) i po wejściu w życie stosownej nowelizacji ustawy o IPN[2]. Urzędowanie jako wiceprezes IPN zakończył w czerwcu 2011.
Działał w Towarzystwie Miłośników Podlasia, Towarzystwie Przyjaciół Siedlec i Ludowym Towarzystwie Naukowo-Kulturalnym. W latach 70. był przez dwie kadencje przewodniczącym siedleckiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 1997 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[3].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Represje NKWD wobec żołnierzy podziemnego Państwa Polskiego w latach 1944–45. Wybór źródeł, T. 1–2, 1995 (oprac. wspólnie z Piotrem Matusakiem).
- Opór chłopów przeciw kolektywizacji wsi polskiej 1948–1956, 1997 (red.).
- Siedlce 1944–1956, 2009.
- Stanisław Mikołajczyk w dokumentach aparatu bezpieczeństwa, T. 1–3, 2010 (wybór dok. z Witoldem Bagieńskim i Franciszkiem Dąbrowskim).
- Władysław Zaremba, Moje wspomnienia, 2012 (wstęp i oprac.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 435–436.
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 44, poz. 617
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 65, poz. 633
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie IPN. [dostęp 2020-05-17].
- Dr Franciszek Gryciuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-06-23].
|
