Franciszek Gálvez
| prezbiter i męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Wspomnienie | 4 grudnia |
| Atrybuty | Palma |
Franciszek Gálvez OFM, hiszp. Francisco Gálvez (ur. 1575 w Utiel, zm. 4 grudnia 1623 w Edo w Japonii[a]) − hiszpański franciszkanin, prezbiter, ofiara trwających kilka dziesięcioleci krwawych antykatolickich prześladowań w Japonii, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik[1][2], zamordowany z nienawiści do wiary (łac) odium fidei[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończywszy studia teologiczne przyjął pierwszy stopień święceń sakramentalnych i już jako diakon w 1591 roku wstąpił do zakonu franciszkanów w Walencji[1][4]. Profesję zakonną złożył w walenckim klasztorze San Juan de la Ribera 6 maja 1600 roku, a w następnym roku przyjął święcenia kapłańskie[5]. Apostolat rozpoczął w Sewilli, a potem wysłany został do Meksyku i tam duszpasterzował osiem lat[5]. Przez Filipiny, gdzie w San Fernando de Paco opanował język japoński[5], dotarł w 1612 roku do misji na terenie Japonii[6]. Miłosierdzie jakie okazywał chorym w szpitalu w Asakusa oraz franciszkańskie ubóstwo sprzyjało konwersjom tubylców[5]. Za sprawą dekretu wydanego przez sioguna Hidetada Tokugawa, na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zostały zakazane, musiał wyjechać[2][6]. Przebywając w Manili napisał w języku japońskim między innymi: „Żywoty świętych” i „Wykłady nauki chrześcijańskiej”[6]. Do ewangelizacji ochrzczonych przez siebie[5] Japończyków powrócił w przebraniu[1] w 1618 roku[4]. Realizującego swoje powołanie misjonarza aresztowano na skutek donosu apostaty[1]. Eskalacja prześladowań rozpętanych przez Iemitsu Tokugawę[4] doprowadziła do egzekucji przeprowadzonej 4 grudnia 1623 roku na drodze z Edo do Meaco, w wyniku której spalono żywcem: jezuitę Hieronima de Angelis, nowicjusza Szymona Yempo i Franciszka Gálveza[6].
Franciszek Gálvez był jednym z 205 męczenników japońskich beatyfikowanych 7 lipca 1867 roku w Rzymie przez papieża Piusa IX[7][8]. Atrybutem męczennika jest palma[3]. Dies natalis (4 grudnia) jest dniem, kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Współcześnie Tokio.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 105. ISBN 83-85304-50-9.
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 427. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c Beato Girolamo De Angelis (Degli Angeli) Martire in Giappone. 2002-10-23. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
- ↑ a b c Den salige Frans Gálvez. [dostęp 2015-06-19]. (norw.).
- ↑ a b c d e José Martínez Ortiz, A. Llin Cháfer: DIRECTORIO FRANCISCANO SANTORAL FRANCISCANO 4 de diciembre BEATO FRANCISCO GÁLVEZ (1578-1623). [dostęp 2015-06-19]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 436. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
- ↑ Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy., 1992, s. 105. ISBN 83-85304-50-9.