Franciszek Flatau
.jpg) Franciszek Flatau (między 1919 a 1927) | |
 rotmistrz | |
| Data urodzenia | 25 lutego 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | do 1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca szwadronu |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
          | |
.png){kind=small}
.jpg)
.jpg)
Franciszek Józef Flatau (ur. 25 lutego 1900, zm. 1940 w Katyniu) – rotmistrz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Michała i Marii z Müllerów (1879–1952)[1].
9 marca 1917 roku pełnił służbę w Żandarmerii Polowej Legionów Polskich, w stopniu szeregowca[2]. 23 października 1920 roku, jako podoficer byłych Legionów Polskich, został mianowany z dniem 1 października 1920 roku podporucznikiem żandarmerii. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej Okręgu Generalnego „Lublin” w Lublinie[3]. W listopadzie 1919 roku objął dowództwo Plutonu Żandarmerii Lublin 3[4]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 5 dywizjon żandarmerii w Krakowie[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 74. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[6]. Z dniem 1 lipca 1923 roku został przeniesiony z 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie i wyznaczony na stanowisko oficera śledczego[7][8][9]. W październiku 1925 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii (1 dżand.) do korpusu oficerów kawalerii, w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 269,01 lokatą oraz przydzielony do 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich[10]. 5 czerwca 1926 roku został przeniesiony służbowo do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych w Warszawie[11].
Następnie został przeniesiony do 1 pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego w Warszawie[12]. 27 stycznia 1930 roku awansował na rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 33. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13][14][15].
Kampanię wrześniową 1939 roku rozpoczął na stanowisku dowódcy 2 szwadronu 1 pułku szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. 14 września w folwarku Lucynów, położonym na wschód od Woli Wodyńskiej dowodzony przez niego pododdział oraz 1 i 4 szwadrony odłączyły się od pułku, a następnie przyłączyły do Grupy Kawalerii „Chełm”. Rotmistrz Flatau zachował dowództwo nad trzema szwadronami swojego pułku. 2 października w rejonie Domostawa-Momoty Górne złożył broń przed Sowietami[16]. Był jeńcem obozu w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD w Katyniu.
8 września 1934 pojął za żonę pannę Kirstównę. Druhnami były Jadwiga i Wanda Piłsudskie, a drużbami - dwóch najmłodszych oficerów 1 pszw. Zdjęcie ślubne posiada Narodowe Archiwum Cyfrowe[17].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (16 września 1931)[18]
- Krzyż Walecznych[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[20]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[19]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[19]
- Odznaka 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego[21]
- Odznaka 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich[21]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[19]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[19]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieses 1937 ↓, s. 7.
- ↑ Pismo nr 3412/17 adiutanta Komendy Żandarmerii Polowej Legionów Polskich do Komendy Legionów Polskich z 9 marca 1917 roku w sprawie wykazu oficerów, podoficerów, szeregowców i ordynansów Żandarmerii Polowej Legionów Polskich poddanych Królestwa Polskiego i poddanych austriackich, Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. I. 120.1.117 s. 167–171.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 43 z 10 listopada 1920 roku, poz. 1035.
- ↑ Jan Suliński, 2 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Lublin (1918–1939), Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, Mińsk Mazowiecki 2012, s. 27.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 403, 618.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 294.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 40 z 22 czerwca 1923 roku, s. 407.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1053, 1065.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 960, 967.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 114 z 28 października 1925 roku, s. 616.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 5 czerwca 1926 roku, s. 178.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 287, 354.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 27.
- ↑ Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 11.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 154, 625.
- ↑ Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 175, 226–228, 373.
- ↑ 1 Pułk Szwoleżerów. Warszawa: Edipresse Polska, 2012, s. 45, seria: Wielka księga kawalerii polskiej. ISBN 987-83-7769-220-2.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b c d e Na podstawie fotografii [1].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ a b Na podstawie fotografii [2].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerów Kawalerii 1930. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
- Mateusz Mieses. Polacy chrześcijanie pochodzenia żydowskiego. Z galeri neofitów. „Nasz Przegląd”. 123, 1937-04-29. Warszawa.